Coś z "Tym" trzeba zrobić

"Źle się dzieje w Naszym kraju i nie zanosi się na to żeby szło ku lepszemu". Te słowa pochodzą z komentarza Antoniego Nadzikowskiego spod mojego tekstu "Zachowania Emocjonalne".
"Powodzie - nie zawsze da się od nich uciec. Nie znam się na zabezpieczeniach przeciwpowodziowych. Pamiętam jednak z młodych lat, za komuny, te barany prowadziły prace różnego rodzaju i to niby po to, aby się zabezpieczyć przed powodziami. Teraz wiem, że to wszystko nie było potrzebne. Robili, aby dać bezrobotnym robotę. Wszystko dla zabicia czasu. Mówię Wam! Oni nawet rzeki pogłębiali. Sam widziałem pogłębiarki na rzekach. Co za głupi ustrój, ta komuna, była. Wszystko co wtedy ludzie robili, to nie potrzebnie. Całe szczęście, że w końcu nadeszło opamiętanie i to co wtedy zrobiono w większości polikwidowano. Rzeki się zamuliły, rowy pozarastały i wszyscy jakoś się dobrze mają. Całe szczęście, że ludzie znaleźli chociaż godne zajęcie - miast roli - uprawiają politykę. Dzięki temu Polskę kryzys światowy ominął. Gdyby od razu po wojnie Polacy zajęli się tym co teraz, byśmy żyli w politycznych domach, a tak to musimy gnieść się w wieżowcach, alibo w szeregowcach." - Ta gorzka ironia to mój komentarz spod „Miasto papieskie odwołuje uroczystości” Jacentego Płaszczycy.
I, wyobraźcie sobie, że nikt ich nie zauważył. Albo kolejni komentujący nie chcieli w zamieszczanych przez siebie komentarzach nawiązywać do komentarzy innych użytkowników, aby nie przekierowywać uwagi z artykułu na komentarze. Choć, muszę zaznaczyć, że wielokrotnie dochodzi do sytuacji w których komentujący nawiązują do komentarzy innych użytkowników, pod tym samym artykułem. Dlaczego nie stało się podobnie w tych dwóch przypadkach? – Może Ktoś pokusi się na to pytanie odpowiedzieć.

Ja w uzupełnieniu swojego komentarza dodam tylko, że Polską rządzą niedojdy. Dlaczego? A no dlatego, że w Polsce nie ma żadnego planu, czy programu zarządzania Krajem. Jak kiedyś były programy, dla przykładu: elektryfikacji, melioracji, „Tysiąc szkół na tysiąclecie”, czy plan uprzemysłowienia kraju. Po prostu były plany na których realizacji skupiała się działalność organów państwowych. Abstrahuję w tym przywoływaniu przykładu z PRL-u od realizacji owych planów. Chcę zwrócić uwagę na sam system planowania. Kraj, podobnie jak każda inna organizacja gospodarcza musi mieć, jeśli nie plan (aby nie nawiązywać do „pięciolatek”) chociażby wykaz zagadnień, przedsięwzięć, które powinny być realizowane, dla normalnego funkcjonowania i rozwoju kraju.
Powodzie już przerabialiśmy. Tragedie lotnicze też. I co? Czy z tych, jakże dotkliwych dla kraju doświadczeń wyciągnięto wnioski? Czy opracowano coś sensownego dla uniknięcia takowych w przyszłości? Nie! Nadal pozostawiono problemy przypadkowi, miast podjąć przedsięwzięcia, opracować programy naprawcze w celu zminimalizowania wpływu przypadku na przebieg wydarzeń w których narażone jest życie ludzkie, czy utrata dotychczasowego dorobku ludzkiego i je natychmiast wdrożyć.
Weźmy się za POlskę! Bez tego cholernego „O” samoczynnie wyskakującego w wyrazach zaczynających się na PO. Zarządzanie Polską wymaga natychmiastowego przeobrażenia. Musimy za wszelką cenę zapobiec dostawaniu się na wysokie stanowiska ludzi przypadkowych, bez żadnego przygotowania w zarządzaniu. Pozostawiając nadal wszystko jak dotychczas, czyli pozwolić na zarządzanie Polską przez przypadkowych ludzi, doprowadzi do katastrofy, nie tylko lotniczej, powodziowej, ale katastrofy Polski. Nie ma innego wyjścia! Od tego nie ma ucieczki! Chowanie głowy w piasek, też nic nie pomoże.