Czy Gdańsk ma szansę stać się turystycznym Eldorado?

Na brzegu rzeki Motławy dumałam...

W czerwcowe, parne przedpołudnie wybrałam się z koleżanką-emigrantką na śniadanie.
Słońce, krzyk mew, obcojęzyczny gwar turystów, uliczny muzykant wprawnie wydobywający dźwięki ze swojego instrumentu, szum wody rozpruwanej przez przepływający prom, zapach gotyku z nutą jodu – to wszystko żyło w jej wspomnieniach, to radowało jej serce. Tyle, że do szczęścia była jej potrzebna jeszcze ... jajecznica. Jak podaje słownik języka polskiego PWN jest to «potrawa ze smażonych na tłuszczu jajek, zwykle kurzych». Niestety, w uroczej skądinąd restauracji nad Motławą, zjedzenie tak wyszukanej strawy jest niemożliwe. Powód? Oj, chyba się czepiam, powód jest przecież oczywisty – takie danie nie figuruje w menu...

A mogłoby być tak pięknie ...

Gdańsk - dumne hanzeatyckie miasto, przez lata jedno z najpotężniejszych nad Bałtykiem, świadek wielu wzlotów i upadków gdańszczan, dzisiaj ma niebywałą szansę na powrót do dawnej świetności. Otulone morenowymi wzgórzami, poprzecinane spieszącymi do morza ciekami wodnymi, bogate w budzące respekt gotyckie budowle, przyciąga coraz liczniejsze rzesze turystów. To oni właśnie, w znacznym stopniu mogą się przyczynić do rozwoju miasta, ale żeby tak się stało, musimy ich najzwyczajniej na świecie – SZANOWAĆ.
Czy turysta, który nie może się doprosić porannej jajecznicy, który przed północą musi iść spać, bo w większości gdańskich restauracji „kuchnia już nie pracuje” - jeszcze tu wróci? Obawiam się, że nie. Obawiam się, że zapełni raczej tętniące nocnym życiem, letnie ogródki w Krakowie, Warszawie czy Poznaniu.
PANOWIE RESTAURATORZY – obudźcie się!

PS. Nie wspomnę już, że poza sezonem letnim, ja - gdańszanka też niejednokrotnie (np. po koncercie na Ołowiance), miałabym ochotę na dobrą kolację, ale niestety ... „kuchnia już nie pracuje”.