Czy RPG jest niebezpieczne?

Podchodzisz bliżej, starając się nie robić hałasu. Blask ognia wydobywa z mroku sylwetki czterech postaci . Wyraźnie widzisz tylko twarz kobiety zwróconej do ciebie przodem. Młoda, około dwudziestu lat. Jasnobrązowe długie włosy opadają swobodnie na jej ramiona. Oparta o drzewo i wpatrzona w ogień nie bierze udziału w dyskusji.
-Myślę, że powinniśmy zakraść się do jego domu i odzyskać co nasze! - Odezwała się gromkim głosem osoba siedząca do Ciebie tyłem.
-Ciekawe jak masz zamiar to zrobić, Aris. Ostatnim razem, kiedy próbowałeś, prawie Cię dopadł. Dobrze, że masz mocną zbroję, bo inaczej wyglądałbyś teraz jak krewny jeża.
-Nie musisz mi przypominać. Po prostu uważam, że nie możemy tego tak zostawić! Niski mężczyzna był wyraźnie wzburzony.
-Nie możemy... ale tym razem przydałby się jakiś plan. Istis, może zamiast roztrząsać ostatnie niepowodzenie, zaproponujesz coś?
-A może ty, długouchy- w głosie kobiety zabrzmiała pogarda - w końcu skorzystałbyś ze swoich specjalnych umiejętności. No wiesz... Tych, o których tyle nam opowiadałeś. Myślałam, że skrytobójcy potrafią się zająć sprawami takimi jak ta...
-Wybacz, ale to nie jest MOJA sprawa. To wam ukradli jakąś przesyłkę, a nie mnie. I to wy chcecie ją odzyskać - z godnością odpowiedziała postać.
Kobieta siedząca pod drzewem oderwała wzrok od ogniska.
-Chciałam Ci tylko przypomnieć, Hegonie, że gdyby nie my, dalej tkwiłbyś w lochach. O, przepraszam! -
Dziewczyna zaczyna nerwowo przeszukiwać kieszenie. W końcu odnajduje wibrujący telefon. - Mamo, przecież mówiłam, że dziś gramy...

Co to takiego jest RPG?

RPG (role-playing game), inaczej- gra wyobraźni. Cytując Wikipedię, jest to: "gra, w której gracze (od jednego do kilku) wcielają się w role fikcyjnych postaci. Cała rozgrywka toczy się w fikcyjnym świecie, istniejącym tylko w wyobraźni grających. Jej celem na ogół jest rozegranie gry według zaplanowanego scenariusza i osiągnięcie umownie określonych lub indywidualnych celów, przy zachowaniu wybranego zestawu reguł, zwanego mechaniką gry." http://pl.wikipedia.org/wiki/Gra_fabularna Dla kogoś z zewnątrz typowa rozgrywka może wyglądać dość dziwnie. Pozornie nie dzieje się nic ciekawego, ale jeśli się wsłuchać, okaże się, że w naszej obecności powstaje fascynująca opowieść.

Czy RPG jest niebezpieczne?

RPG jest tak samo niebezpieczne jak oglądanie telewizji, granie w gry komputerowe lub czytanie książek. Rozpoznawanie czy coś jest realne czy fikcyjne, wykształca się w pełni między 12 a 13 rokiem życia. Jednak także i później dzieciom oraz dorosłym zdarzają się kłopoty z różnicowaniem doświadczeń realne-fikcyjne, zwłaszcza jeśli nie posiadają ku temu stosownych kompetencji kulturowych.

Uczestniczenie w RPG wytwarza silne więzi między uczestnikami (lojalność, współdziałanie w drużynie), a naśladownictwo i techniki aktorskie, odgrywają ważną rolę w życiu społecznym. Zdaniem Ervina Goffman'a, powojennego kanadyjskiego socjologa: "Postać, którą aktor przedstawia w teatrze nie jest prawdziwa, a jej istnienie nie ma tych realnych konsekwencji, jakie ma istnienie całkowicie wymyślonej postaci, odgrywanej przez mistyfikatora. Jednak skuteczne przedstawienie którejkolwiek z tych fałszywych figur wymaga posłużenia się prawdziwymi technikami, tymi samymi, dzięki którym w życiu codziennym ludzie radzą sobie z rzeczywistymi sytuacjami. Ludzie uczestniczący w bezpośredniej interakcji na teatralnej scenie muszą sprostać tym samym wymogom, z jakimi mają do czynienia w rzeczywistym życiu." Gracze RPG, w przeciwieństwie do aktorów, mogą nie tylko na bieżąco i dowolnie sterować poczynaniami swojej postaci, ale również odpowiadają w pełni za swoje wybory. Doznania uczuciowe są silniejsze niż podczas oglądania filmu, ponieważ są wywoływane aktywną wyobraźnią gracza i obserwacją reakcji pozostałych.

Moim zdaniem, w dobie telewizji, gier komputerowych i przenoszenia życia społecznego do internetu, warto zwrócić uwagę na rolę RPG w nawiązywaniu przyjaźni i rozwijaniu kreatywnego myślenia. Zamiast zabraniać dziecku grania w RPG, lepiej objaśniać mu świat i uczyć rozróżniania fikcji od realiów oraz dobra od zła, tak jak uczymy tego czytając baśnie.

Zdaję sobie sprawę, że najtrudniej jest objaśnić komuś coś, co samemu się świetnie zna. Na ewentualne pytania postaram się odpowiedzieć jak najszybciej. Zachęcam do dyskusji przede wszystkim przeciwników RPG