Dlaczego lubimy się bać?

Zdaniem Karen Horney, "(...) zarówno lęk, jak i strach są proporcjonalnymi reakcjami na niebezpieczeństwa z tą różnicą, że w przypadku strachu niebezpieczeństwo jest obiektywne, widoczne, natomiast w przypadku lęku ukryte i subiektywne."

Co za tym sprawia, że człowiek,istota, której jedną z najważniejszych potrzeb jest właśnie poczucie bezpieczeństwa, z własnej i nieprzymuszonej woli z lubością oddaje się lekturze horrorów, ogląda filmy, których głównym założeniem, jest wywołanie klimatu grozy, lęku, niepokoju, a nawet szoku?

Czemu, nawet dzieci i młodzież sięgają po gry, takie chociażby jak "Lucius", w której z upodobaniem wcielają się w postać tytułowego syna diabła, a ich zadaniem jest "zabicie wszystkich mieszkańców domu"?

Czy za pożądaniem strachu stoi jedynie zbyt niski poziom tak zwanego, hormonu strachu, czyli adrenaliny, którą produkują nadnercza kiedy się panicznie czegoś boimy?

Jeśli należysz do osób, które lubią się bać spróbuj zastanowić się, co sprawia , że to nieprzyjemne uczucie, wywołuje u ciebie przyjemne doznania?
Czy stoi za tym instynkt pierwotny, czy odczuwanie strachu jest dla Ciebie uzupełnieniem deficytu emocji, a może stoi za tym zwykła ludzka ciekawość?
A może należysz do osób, które poprzez strach uwalniają się od cierpienia, odreagowują napięcia? Może koncepcja "katharsis", za której twórcę uważa się Arystotelesa dotyczy właśnie ciebie? Być może lubisz się bać z zupełnie innego powodu, który zechcesz nam wyjawić w swym komentarzu?

Zarejestruj się i napisz artykuł
Znajdź nas na Google+