„Dziewczyna z pociągu” - Paula Hawkins (recenzja)

„Dziewczyna z pociągu” to debiut literacki Pauli Hawkins, dziennikarki z piętnastoletnim stażem pracy, która urodziła się w Zimbabwe, a obecnie mieszka w Londynie. Debiut na pewno udany, utrzymany do ostatniej strony powieści w konwencji gatunku, czyli z pełną napięcia akcją i zaskakujacym finałem. Chociaż istnieje spore prawdopodobieństwo, że uważnemu czytelnikowi uda się rozwikłać kryminalną zagadkę nieco wcześniej…To dla odbiorcy na pewno spora satysfakcja, takie prawidłowe wytypowanie osoby odpowiedzialnej za „całe zło”. Mam ten sukces na swoim koncie.

W przypadku tej książki trudność przy pisaniu recenzji polega na konieczności bardzo precyzyjnego dobierania słów, które nie doprowadzą do ujawnienia zakończenia. Ba, nawet go nie zasugerują…

Podmiejski pociąg

Bohaterka książki - Rachel dojeżdża do pracy w Londynie podmiejskim pociągiem, który zawsze zatrzymuje się przed jednym z semaforów - na wysokości osiedla składającego się z szeregu domów. Kobieta dwa razy dziennie ma okazję: „zajrzeć do czyjegoś życia, choć tylko na chwilę(…) czasem na kilka sekund, czasem na minutę”(…) Obcy ludzie w swoich bezpiecznych domach - w tym widoku jest coś pocieszającego”.

Rachel porzucona przez męża, pogrążająca się w alkoholowym uzależnieniu, pozbawiona tak naprawdę osobistego życia zaczyna fantazjować na temat mieszkańców mijanych domów. Aż do chwili, w której zobaczy przez wagonowe okno pewną sytuację… Jest zaskoczona, nie wie, co powinna o niej myśleć… Z obserwatorki postanawia zamienić się w aktywną uczestniczkę wydarzeń. Ta decyzja całkowicie zmieni jej życie…

Plusy książki

Na pewno do plusów powieści należy zaliczyć przedstawianie faktów widzianych oczami trzech kobiet: Rachel, Megan i Anny. To nadaje im głębszy wymiar.

Jak przystało na thriller psychologiczny akcja koncentruje się na emocjach głównych bohaterów, przedstawia „zawiłości ich duszy”. Autorka po mistrzowsku nakreśliła portrety psychologiczne wiodących postaci.

Pisarka w bardzo wnikliwy sposób opisała studium powolnego uzależnia się Rachel od alkoholu, jej upadek. Kobieta odarta z godności, ambicji stacza się na same dno. Czy zdoła się podnieść? Jest to jeden z ciekawszych wątków powieści.

W książce w świetny sposób zostało przedstawione tło obyczajowe opisywanych wydarzeń. Autorka pokazuje życie mieszkańców podmiejskiego osiedla koncentrując się na jego charakterystycznych przejawach. Pracy do późnych godzin wieczornych, powierzchownych relacjach międzyludzkich, braku oporów przed zdradami małżeńskimi. Szczęście dla głównych bohaterów to dobra posada, własny dom, dziecko, które powinno pojawić się we właściwym momencie – taka mała stabilizacja, w obronie, której są w stanie bardzo wiele zrobić… Jak wiele? To kluczowe pytanie.

Minusy powieści

Mam tylko jedyną krytyczną uwagę, która na dodatek nie dotyczy bezpośrednio książki a… reklamy, promocji powieści. Zachwyt nad dziełem Hawkins bardzo wysoko podniósł poprzeczkę, jeżeli chodzi o oczekiwania czytelników wobec treści. Mam tego pełną świadomość. W mojej ocenie, książka zasłużyła na pozytywne opinie i z konfrontacji wyszła zwycięsko. Wiem, że nie wszyscy podzielają jednak tę opinię. To minusy nadmiernej promocji…

Jak możemy przeczytać w nocie wydawcy: „Co 6 sekund ktoś w Stanach Zjednoczonych kupuje tę książkę”. Prawo do wydania powieści nabyło 47 krajów. Film na podstawie thrillera pt.: „Dziewczyna z pociągu” pojawi się w kinach w tym roku…

Polecam!