Głównymi bohaterami Hakus pokus są: Beata i Robert, obcy sobie ludzie, oboje pochodzą z Polski i mieszkają w Stanach Zjednoczonych.
Beata jest córką samotnej kobiety, u której rozwija się choroba dwubiegunowa, obecnie zamkniętej w szpitalu psychiatrycznym. Po kolejnym ataku podczas wizyty u matki Beata zastanawia się nad swoim życiem, co skutkuje zerwaniem z Benem, którego za miesiąc miała poślubić. Potrzebuje gruntownej zmiany w swoim życiu, postanawia wyjechać z Chicago. Robert pracuje w firmie CounterVision, która zajmuje się zabezpieczaniem firm i instytucji przed atakami hakerów. Z miłości do nauczycielki został matematykiem. Poznajemy go w momencie, kiedy dowiaduje się, że jego żona naprawdę czuję się mężczyzną i w najbliższym czasie planuje przejść operację zmiany płci. Po rozwodzie długo nie potrafi dojść do siebie. Wtedy w jego firmie pojawia się nowa shrink, Beata...
Wbrew pozorom to nie jest przewidywalne i puste romansidło. Wszelkie romantyczne wątki pojawiające się w książce są zaledwie tłem dla kluczowej analizy psychologicznej bohaterów. Zarówno Beata jak i Robert mają za sobą dramatyczne przeżycia związane z ich najbliższymi osobami. Oboje, co jest naturalnym, instynktownym działaniem, pragną uciec od problemów, od traumatycznych przeżyć. Robert oddaje się całkowicie pracy, Beata postanawia wyjechać ze swojego dotychczasowego miejsca pobytu, zacząć pracę w nowym miejscu. Oboje uciekają od swoich zmartwień, angażując się w problemy drugiej osoby. Wzajemne zaufanie i wspólne doświadczanie trudnych, czasem kompromitujących wydarzeń łączy ludzi bardziej niż można było się spodziewać.
Pojawia się zatem pytanie, wokół którego kręcili się bohaterowie: gdzie przebiega granica między przypadkiem a przeznaczeniem? Ona i on są zafascynowani sobą wzajemnie, jednak bolesne doświadczenia z przeszłości budzą strach przed rozczarowaniem. To komplikuje ich, jak wydaje się czytelnikowi prostą, drogę do szczęśliwej miłości. Książka Katarzyny Leżeńskiej i Darka Milewskiego jest nie tylko głębokim studium psychologicznym, ale zaskakującą powieścią obyczajową. Być może pewne związki pomiędzy bohaterami można wykryć wcześniej, ale nie zastanawiając się nad tym dłużej, ja byłam zaskoczona. Pomimo ponurych tematów poruszanych w książce, pozycja ta stanowi całkiem niegłupie czytadło oraz lekką i przyjemną lekturę na letnie wieczory.
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
