Historia pewnego datownika

Rudzkie Stowarzyszenie Pomocy Ofiarom Przestępstw - Organizacja Pożytku Publicznego, organizuje w maju V konferencję pod nazwą „Pomagajmy z sercem”, w której będą uczestniczyły urzędy, instytucje i organizacje pozarządowe, zajmujące się problematyką pomocy dla ofiar przestępstw i przemocy w rodzinach.
Stowarzyszenie przygotowało stosowny poradnik - informator oraz zapragnęło podkreślić rangę spotkania przez wydanie kratki pocztowej beznominałowej i okolicznościowego datownika pocztowego. Ot, taki drobny bibelot filatelistyczny. No i zaczęło się...

Najpierw urzędnicy pocztowi zakwestionowali pomysł graficzny samego datownika, ponieważ nazwa stowarzyszenia umieszczona koliście była jakoby nieczytelna. Dlatego, bo pewne człony nazwy widniały „do góry nogami”. Stowarzyszenie przekonywało, że od siedmiu lat posługuje się własnym logo, w którym jego nazwa jest opisana na okręgu i nikomu, oprócz poczty to nie przeszkadza. I że tysiące rozmaitych firm i organizacji również używa podobnych rozwiązań graficznych. I wreszcie, że to przecież zamawiający wie najlepiej, o jakie przedstawienie mu chodzi. Kiedy wreszcie przyszło do zawarcia umowy, poczta zażądała: - aktualnego odpis z Krajowego Rejestru Sądowego, decyzji o nadaniu NIP, zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON.

Chcieliśmy poczcie zapłacić...

- Jesteśmy przyzwyczajeni do dziwactw biurokratów, ale tym razem opadły nam ręce - mówi działacz RSPOP Maciej Makula. - Po co Poczcie Polskiej tyle dokumentacji przy umowie, która dotyczy kwoty nieco ponad 400 złotych, które, notabene, my chcemy poczcie zapłacić, a nie od niej dostać. Zawieraliśmy z różnymi podmiotami umowy znacznie poważniejsze, wielokrotnie składaliśmy też wnioski o środki publiczne. Nikt nie miał tak daleko idących wymagań formalnych. Dlaczego poczta potrzebuje odpisy wszystkich rejestrów i decyzji, które to dane są publicznie dostępne i łatwe do weryfikacji? Nie wspominając nawet o kolejnych niepotrzebnie zadrukowywanych kartkach papieru... Czy nie wystarczy poczcie numer KRS, tylko musi żądać aktualnego odpisu, czy nie wystarczy numer REGON, tylko wymagany jest dokument potwierdzający jego nadanie. Tak samo odnośnie numeru NIP.

Na dodatek jeszcze wszystkie te kserokopie muszą być opieczętowane i potwierdzone klauzulami zgodności
z oryginałami. Według działaczy wszystkie te dane są dostępne na stronie internetowej RSPOP. Są w urzędowych rejestrach Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, także dostępnych w Internecie, są wreszcie w bazie danych ngo.pl

Czemu nie zapytać wojewody?

Co Poczta Polska będzie robiła z tym stosem makulatury? Czy i gdzie ma miejsce na ich przechowywanie? A może wkrótce podniesie znów ceny znaczków, argumentując ów fakt potrzebą wybudowania archiwum na akta o tak specjalnym znaczeniu? I cóż tu dużo mówić? Wszelkie komentarze są chyba zbędne. Mimo wszystko członkowie RSPOP powinni się czuć szczęśliwi. Poczta mogła przecież, bo kto jej zabroni, zażyczyć sobie sprawozdania merytorycznego i finansowego za ostatni rok. Albo za ostatnie trzy lata.

Mogła zażądać potwierdzenia posiadania rachunku bankowego. Mogła zażyczyć sobie - przecież jej wolno ustanawiać kryteria, jakie tylko można wymyślić przy tak banalnej sprawie jak datownik - rekomendacji od prezydenta miasta, przewodniczącego rady miasta, a nawet, ba, wojewody... Oraz zaświadczenia o niekaralności prezesa zarządu, potwierdzenia udziału w bierzmowaniu i posyłaniu dzieci na religię.
Dlatego urzędnikom Poczty Polskiej kłaniam się w pas za skromność wymagań i życzę dużo satysfakcji z tego co robią!