Główna bohaterka, Justyna, jest kobietą w średnim wieku. Ma męża, dziecko, przyjaciółki, pieniądze, kończy budowę domu. Czego może chcieć więcej? Jej życie jednak nie jest usłane różami. Mąż, którego nigdy nie ma w domu, przyjaciółki, które myślą głównie o sobie i swoich wygodach, pasierbica, która jej nienawidzi. To wszystko sprawia, że kobieta czuje się samotna i szuka innych form rozrywki, takich jak uwodzenie mężczyzn czy seanse spirytystyczne z koleżankami.
Zośka jest typową biedną i zahukaną przez męża kobietą. Wraz z rodziną mieszka w starym rozpadającym się domu, gdzie jest brud i ubóstwo. Jej mąż Heniek jest alkoholikiem, który czyta Biblię i stara się według niej żyć. Jest to jednak życie według jednej zasady: mężczyzna jest panem domu, a kobieta ma się go słuchać. Po powrocie do domu Heniek wyzywa żonę, bije ją, a także gwałci. Córkę traktuje jako zło konieczne i obwinia ją o wszystkie swoje nieszczęścia. Zośka nie potrafi się przeciwstawić mężowi, odejść od niego. Na swój sposób nadal go kocha. Nawet "dla świętego spokoju Zocha również demonstrowała swą niechęć do dziecka (...)". To wszystko dzieje się jednak do czasu...
Bezpośredni kontakt obu kobiet sprawia, że Zośki sposób patrzenia na życie zmienia się.
Justyna często zazdrości Zośce, tego, że nie ma "poważnych" zmartwień, bo co to za zmartwienia, że nie ma za co zjeść czy nie ma się w co ubrać. "Zazdrościła takiej Zośce, którą głowa o nic nie musiała boleć- domu nie zbudowała, przyjęć nie urządza, nie spotyka się z ludźmi, może żyć jak jej się podoba (...)".
Przemoc w rodzinie, alkoholizm, gwałt przez męża, zdrada, nienawiść pomiędzy matką a córką utrzymująca się nawet po śmierci, aborcja. To tematy, o których nasze społeczeństwo nie chce rozmawiać, a które w tak wyrazisty sposób przedstawiła nam Wioletta Sobieraj. Język, którego używa, trudno nazwać literackim, jest bogaty w kolokwializmy i wulgaryzmy. Wybieg ten pozwala nam jednak zobaczyć świat bohaterów takim, jaki jest naprawdę, i jaki jest także wśród nas. Jest to dość odważne posunięcie.
Pomimo, iż książka nie szczyci się ciekawą i zapierającą dech w piersiach akcją, to jednak czyta się ją szybko i trudno się od niej oderwać. Niestety tylko do wątku rzekomego zabójstwa. Od tego bowiem momentu książka przestaje być interesująca.
Powieść tą wydało debiutujące na rynku wydawnictwo Editions sur Ner. Debiut nie usprawiedliwia jednak wpadek wydawniczych. Literówki oraz źle wyjustowany tekst, sprawiają, że ma się wrażenie zaniedbania.
Książka nie jest dostępna w księgarniach, wersja papierowa, jak podała autorka w jednym z wywiadów ma trafić do bibliotek, można ją również otrzymać kontaktując się z wydawnictwem. Na stronie autorki dostępna jest natomiast forma e-booka. Jest ona bezpłatna.
http://www.wioletta-sobieraj.fmi.pl/Aleja-Roz.pdf
Rok wydania: 2010
Wydawca: Editions sur Ner
Ilość stron: 308
Oprawa miękka, e-book
cena: e-book bezpłatny
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
