"Krzyżacy" - rock opera w Kongresowej. Relacja subiektywna

Kilka słów o scenariuszu

Rock operę na podobieństwo innych tego typu widowisk muzycznych, takich jak: "Jesus Christ Superstar" czy "We will rock you", przygotowano z okazji obchodów 600-lecia bitwy pod Grunwaldem. Chciano pokazać w niej bohaterstwo narodu polskiego na tle znaczących wydarzeń historycznych. Dodatkowo do fabuły wpleciono również wątek miłosny taki sam, jak w powieści historycznej Henryka Sienkiewicza, choć ta treścią różni się znacznie od polskiej rock opery.

Wersja spektaklu jest mocno okrojona i zrealizowana w zupełnie innej konwencji, niż film czy książka, które kiedyś biły rekordy popularności. "Krzyżaków" Kołaczkowskiego nie rozbudowywano, a skupiono się jedynie na dwóch podstawowych wątkach: tym romantycznym, mówiącym o miłości i polsko-historycznym, opowiadającym o konflikcie polsko-krzyżackim. I choć oglądając widowisko odnosi się wrażenie, że postaci śpiewające na scenie w żaden sposób nie pasują do tych sienkiewiczowskich, to sama formuła spektaklu zasługuje na uznanie pod względem pomysłu i sposobów realizacji.

Sam spektakl

"Krzyżaków" zrealizowano z wielkim rozmachem i mając nadzieję, że zainwestowane w przedsięwzięcie pieniądze zwrócą się z nawiązką, co przyznał z resztą sam reżyser. Na scenie zbudowano piętro, na którym grał zespół a po bokach sali zamontowano telebimy, dzięki którym widzowie siedzący na balkonach lub w ostatnich rzędach mogli swobodnie oglądać cały spektakl. Nagranie realizowali kamerzyści, lecz w moim odczuciu byli oni raczej przeszkodą, a nie pomocą ponieważ chodząc po scenie zasłaniali aktorów. Na ten nieudany manewr można było jednak przymknąć oko, zwłaszcza podczas występów wokalnych, bo te zaliczyć mogę do naprawdę udanych. Artyści swoje partie zagrali wyśmienicie, a sama muzyka była fantastyczna. Na scenie dominował klimat progresywnego rocka, przeplatany utworami lirycznymi i komiksem rysunkowym przedstawiającym sceny z "Krzyżaków, czytanym przez lektora. To duży plus dla tego widowiska, ponieważ zaletą Krzysztofa Kolbergera jest bardzo dobra dykcja i umiejętność wprowadzenia widza w odpowiedni nastrój dzięki poprawnej interpretacji tekstu.

Obsada

W role głównych bohaterów wcielili się polscy aktorzy teatralni i znani wokaliści - Paweł Kukiz (zespół Piersi), Artur Gadowski (zespół Ira), Maciej Balcar (zespół Dżem) i Maciej Silski, który w 2005 roku wygrał konkurs Idol. Największą euforię wywołał lider zespołu Piersi. Zaangażowanie do obsady aktorskiej Pawła Kukiza potraktowano jako nieporozumienie z racji jego poglądów politycznych i opinii, które głosił do tej pory na temat patriotyzmu. Nie zmienia to faktu, że dzięki słownym przepychankom stał się doskonałą reklamą dla tego przedsięwzięcia. Warto wspomnieć też co nieco o głównych bohaterkach brawurowo zagranych przez Olgę Szomańską (Danuśka) i Joannę Dec (Jagienka). Pod względem wokalnym obie panie idealnie pasowały do polskich rockowych wokalistów. Ich głosy były mocne, z tak zwanym rockowym pazurem. Uznanie należy się także muzykom z zespołów Kameleon i Freedom, którzy grali na żywo przez cały czas trwania widowiska. Było czego posłuchać.

Podsumowanie

Idąc na prapremierę "Krzyżaków" byłam pewna, że będę się nudzić. Myliłam się. Jestem zdumiona, że można w tak nowatorski sposób podejść do tematów historycznych i wydarzenia, które zaważyły na losach Polaków przedstawić w innym świetle. Polecam "Krzyżaków" tym, którzy fascynują się historią i chcieliby porównać rock operę z książką Henryka Sienkiewicza albo filmem, który w 1960 roku był wielkim hitem.