Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych

Ustanawiając Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych ONZ chciała zwrócić uwagę na problemy tej grupy społecznej i podkreślić konieczność działań na rzecz integracji osób niepełnosprawnych z resztą społeczeństwa.

Co to jest niepełnosprawność?

Niepełnosprawność rozumiana jest jako długotrwały stan, w którym występują ograniczenia w prawidłowym funkcjonowaniu człowieka. Są one spowodowane obniżeniem sprawności fizycznej lub psychicznej albo nieprawidłowościami w budowie i funkcjonowaniu organizmu.

Według narodowego spisu powszechnego przeprowadzonego w Polsce w 2002 roku, liczba osób niepełnosprawnych wynosi 5.456,7 tys., co z kolei stanowi 14,3 procent ludności kraju.

Wyróżnia się trzy główne rodzaje dysfunkcji: fizyczne; umysłowo-psychiczne; pozostałe i bliżej nieokreślone. Oprócz wyżej wymienionych występują jeszcze sprzężone schorzenia psychofizyczne.

Kilka słów o Konwencji Praw Osób Żyjących z Niepełnosprawnością

W roku 2006 na Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych została przyjęta Konwencja Praw Osób Żyjących z Niepełnosprawnością.

Według dokonanych zapisów osoby niepełnosprawne mają prawo do: wolności i bezpieczeństwa, swobody poruszania się i do niezależnego życia, do ochrony zdrowia, życia prywatnego i rodzinnego, edukacji oraz prawo do udziału w życiu politycznym i kulturalnym. W konwencji znalazły się również inne niezwykle ważne zapisy, a dotyczące równego dostępu do przestrzeni i budynków użyteczności publicznej, transportu, informacji i komunikacji.

Kraje, które ratyfikowały konwencję, są zobowiązane do zwalczania uprzedzeń i uświadamiania ludziom, że osoby niepełnosprawne mogą w pełni uczestniczyć w życiu społecznym. Zostały one również zobowiązane do przyjęcia takich rozwiązań prawnych, które umożliwią osobom niepełnosprawnym całkowitą realizację swoich praw oraz zlikwidują zapisy prawne, zwyczaje i praktyki dyskryminujące niepełnosprawnych.

Państwa - strony mają obowiązek powołać komórkę rządową odpowiedzialną za wdrażanie postanowień i stworzyć mechanizm ochrony praw gwarantowanych Konwencją.

Sytuacja osób niepełnosprawnych w Polsce

30 marca 2007 r. Konwencję podpisała Minister Pracy i Polityki Społecznej Anna Kalata. Jednak do chwili obecnej Rzeczpospolita Polska, mimo podpisania Konwencji, nie znalazła się w gronie krajów, które ratyfikowały Konwencję, ani też w gronie sygnatariuszy Protokołu Dodatkowego.

W związku z powyższym, 10 marca 2008 roku Helsińska Fundacja Praw Człowieka wystosowała do premiera Donalda Tuskalist interwencyjny, w którym apeluje o podjęcie niezbędnych kroków celem ratyfikacji Konwencji o Prawach Osób Żyjących z Niepełnosprawnością.

Odpowiedzi udzielił minister pracy i polityki społecznej, twierdząc, że Polska w najbliższej przyszłości nie ratyfikuje Konwencji, ponieważ najpierw konieczne jest podjęcie szeregu działań legislacyjnych.

Wciąż jest nadzieja na lepsze jutro

Jednak organizacje reprezentujące osoby niepełnosprawne nie poddają się. W przeddzień Międzynarodowego Dnia Osób Niepełnosprawnych premierowi Donaldowi Tuskowi wręczono projekt ustawy o Wyrównywaniu szans osób z niepełnosprawnością, potocznie nazywany „ustawą antydyskryminacyjną”.

Przekazała go pani Anna Woźniak-Szymańska, prezes Polskiego Związku Niewidomych razem z panem Piotrem Pawłowskim, prezesem Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji. Projekt ustawy został przygotowany przez środowisko osób niepełnosprawnych.

Osobom niepełnosprawnym pozostaje teraz oczekiwać aż premier Donald Tusk dotrzyma słowa danego w expose, w którym zapewniał, że poprze ustawę. Środowisko niepełnosprawnych czeka więc na uchwalenie ustawy i wierzy, że będzie to możliwe podczas bieżącej kadencji.