Mistrz kamuflażu wśród motyli

Osadnik egeria ( Pararge aegeria ), to motyl należący do rodziny rusałkowatych.

Cóż takiego niezwykłego jest w tym motylu, że został bohaterem nierozstrzygniętego jeszcze konkursu

Otóż motyl ten jest jednym z nielicznych, który broni się przed drapieżnikami wykorzystując zjawisko mimetyzmu. W jego przypadku barwy ochronne upodobniają go do otoczenia, którym są opadłe z drzew liście. Jest to motyl ściśle związany z lasami i o ile dość pospolity, to jednak rzadko zauważany. Dlaczego się tak dzieje ? Otóż przy dostrzeżeniu zagrożenia motyl ten ląduje na ściółce, która w lasach dębowych, dębowo-bukowych jest złożona w przeważającym stopniu z nierozłożonych jeszcze liści. Gdy motyl ten siedzi nieruchomo, wypatrzenie go stanowi nie lada wyzwanie.

Zdarzało się, że skradając się z aparatem do upatrzonego motyla, płoszyłem innego, który był zaledwie kilkanaście centymetrów ode mnie. Zwyczajnie go nie zauważałem.

Motyl ten jest jeszcze bardzo ciekawy pod względem ubarwienia. Otóż, przy odpowiednim kącie padania promieni słonecznych przyjmuje on barwy: szmaragdową i ciemnej połyskującej zieleni. Jest to jedyny motyl w Polsce, który uzyskuje taki efekt optyczny.

Motyle te często latają w grupach przy zranionych drzewach chętnie spijając ich soki. Idąc po lesie, jeśli nie będziecie patrzyli tylko pod nogi, ale co jakiś czas spoglądali przed siebie, to macie szansę ujrzeć w rozproszonych promieniach słońca grupę tańczących i kołyszących się w powietrzu osadników. Zapewniam, że jest na co popatrzeć.
Motyle te latają od kwietnia do maja oraz od lipca do sierpnia. Zwłaszcza w tym drugim okresie, podczas poszukiwań borowików w dąbrowach i buczynach, zachęcam do rozglądania się za tym pięknym polskim motylem.

Polub na facebooku stronę Przyroda z Bliska i nie przegap artykułów autora