Muzyka dawna i jej niestrudzony poszukiwacz Jordi Savall

W Antyku Hesperią nazywano dwa najbardziej wysunięte na zachód półwyspy: Włoski i Iberyjski.
Grecy natomiast używali słowa Hesperio w stosunku do osoby, która pochodziła z jednego z tych półwyspów.

Z miłości do piękna...

Zainteresowani nauką i interpretacją muzyki oraz zafascynowani ogromnym bogactwem hiszpańskich i europejskich utworów sprzed 1800 roku, Jordi Savall, Monserrat Figueras, Lorenzo Alpert i Hopkinson Smith postanowili założyć w 1974 roku grupę Hesperion XXI. Przez 30 lat działalności, we współpracy z wieloma nikomu nieznanymi wcześniej muzykami, grupa nagrała wiele płyt, które ukazują słuchaczowi jedyny i niepowtarzalny klimat Renesansu czy Baroku. Od momentu powstania kariera grupy oparta była na licznych koncertach oraz ciągłym dialogu z publicznością. Zespół regularnie obecny jest na wszelkich międzynarodowych festiwalach muzycznych. Na początku nowego millenium grupa postanowiła kontynuować muzyczne poszukiwania, by nie zostać w tyle zmieniła nazwę na Hesperion XXI.

Zespół charakteryzuje eklektyczne zbliżanie się do procesu podejmowania artystycznych decyzji twórczych. Muzyków XXI wieku cechuje: poszukiwanie dynamicznej syntezy, muzycznej ekspresji, historycznej stylistyki oraz twórczej wyobraźni. Fascynujące rekonstrukcje muzyki dawnej, jak również specyficzne kompozycje z X i XVIII wieku rodzą się na nowo w zamyśle twórców. Dzięki energii pasjonatów z Hesperion XXI narody Europy zyskały na nowo muzyczną tradycję. Grupa w swoich interpretacjach posiada: judeo-chrześcijańskie pieśni, muzykę Złotego Wieku Hiszpanii, madrygały Monteverdiego, kreolską Amerykę Łacińską, muzykę J.Cabanillesa, F.Couperina, J.S. Bacha, A. Farrobosso, jak również muzykę wieku królowej Izabelli I Kastylijki.

Jordi Savall

Jest ważną postacią w świecie muzyki. 30 lat poszukiwań, nauki, interpretacji i muzycznej dyrekcji uczyniły zeń wirtuoza wiolonczeli, skrzypiec oraz instrumentów z epoki, m.in. violi da gamby. Razem z Monsterrat Figueras założyli trzy zespoły: Hesperion XXI, La Capella Reial oraz Le Concert des Nations. Wspólnie poszukiwali i stworzyli świat piękna oraz emocji. Dzięki tym poszukiwaniom zyskali miliony fanów - miłośników muzyki. Twórca niezapomnianych koncertów, nauczyciel, poszukiwacz i kreator nowych projektów. Architekt bieżącej rewolucji w muzyce dawnej. Rocznie Jordi Savall gra ponad 140 koncertów. Nowych płyt nagrywa średnio 6 rocznie.

Początek

Jak wielu innych muzyków, Jordi Savall rozpoczął naukę w wieku chłopięcym w chórze Igualad (Barcelona) w mieście, w którym się urodził. Później uczył się w Barcelońskim Konserwatorium, którego został absolwentem w 1964 roku. W 1965 zaczął uczyć się gry na violi da gambie oraz sam zajął się studiami nad sztuką muzyki. W 1968 roku rozpoczął specjalistyczne muzyczne treningi w Schola Cantorum Basiliensis w Szwajcarii, pod wodzą swojego mistrza Augusta Wenzingera, które ukończył w 1973 roku z tytułem magistra.

Nagrody i zaszczyty

Jordi Savall jest Oficerem Orderu Sztuki i Listu, nadanego przez Ministerstwo Sztuki i Komunikacji Francji w 1988 roku. Krzyż św. Jordiego nadał mu Autonomiczny rząd Katalonii w 1990 roku. Ponadto otrzymał Złoty Medal Sztuki nadany przez Ministerstwo Kultury i Sztuki Hiszpanii w 1998 roku. Jest także laureatem tytułów, Muzyk Roku 1992 i Solista Roku 1993. W 2003 roku otrzymał Złoty Medal Parlamentu Katalonii. Ponadto jest Doktorem Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu w Louvain Belgia z 2000 roku. Ma nagrodę Klasyk Wieków Średnich w latach 1999, 2000, 2003, 2004, 2005. Dostał także Nagrodę Deutschen SchallplattenKritik w 2003 roku i nagrodę za album "Don Quijote de La Macha" w kategorii płyta roku 2004.

Monsterrat Figueras współzałożycielka Hesperion XXI

Urodziła się w Barcelonie w rodzinie kochającej muzykę. Wcześnie zaczęła uczyć się śpiewu, jak i dramatycznych interpretacji. W 1966 rozpoczęła studia na wydziale Wczesnych Technik Śpiewania, od trubadurów do Baroku. Jej artystyczny i personalny związek z Jordi Savallem sprowadził na nowy tor proces nauczania, poszukiwań oraz kreatywnej aktywności. W 1968 roku Figueras również wyjechała do Szwajcarii, by pod opieką Kurta Widmera, Adrea von Rahma i Thomasa Binkleya przejść muzyczny trening w Schola Cantorum Basiliensis oraz w Musikakademie. W 1970 roku stała się różą szarej eminencji. Jedną z niewielu, która potrafi zrealizować program wokalny sprzed 1800 roku. Nowe techniki wokalne sprawiły, że przywrócone zostało piękno i emocje głosu, najbardziej ludzka z form ekspresji. Zachowany został niezbędny balans pomiędzy śpiewem a deklamacją z poetycką emfazą i duchowym wymiarem tekstu. Monsterrat Figueras w sposób wręcz magiczny przywraca do życia zapomnianą muzykę. Regularnie występuje na europejskich, amerykańskich i azjatyckich festiwalach muzycznych. Nagrała ponad 60 płyt.

Nagrody i zaszczyty

Grand Prix de l'Academie du Disque Francja
Nagroda Eddison Klasik
Grand Prix de l'Academie Charles Cross
Nominacja do Grammy Award 2003
Oficer Orderu Sztuki i Listu nady przez rząd Francji.