Gabriel José de la Concordia García Márquez urodził się 6 marca 1927 roku w Aracataca. Rozpoczął karierę jako dziennikarz w prasie lokalnej w gazetach "El Heraldo" z miasta Barranquilla oraz "El Universal" wydawanej w Cartagenie. Później przeniósł się do Bogoty, gdzie rozpoczął pracę jako reporter w kolumbijskim dzienniku "El Espectador". Pracował m.in. w charakterze korespondenta zagranicznego piszącego z Rzymu, Paryża, Barcelony, Caracas oraz Nowego Jorku.
Pierwsze jego większe dzieło, powieść "Szarańcza" powstała w 1955 (wydano ją w formie ksiązkowej dopiero w 1970 roku). Popularność zdobył cyklem reportaży "Opowieść rozbitka", publikowanych w 1955 roku na łamach pisma "El Espectador". Jego najbardziej znana powieść "Sto lat samotności" ukazała się w 1967 roku.
W 1982 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla za "powieści i opowiadania, w których fantazja i realizm łączą się w złożony świat poezji, odzwierciedlającej życie i konflikty całego kontynentu". Inne znane utwory tego przedstawiciela realizmu magicznego to m.in. "Jesień patriarchy", "Kronika zapowiedzianej śmierci', "Miłość w czasach zarazy". W 2004 ukazała się w Polsce jego ostatnia powieść "Rzecz o mych smutnych dziwkach".
Filip Chajzer o MBTM
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?