Podsumowanie hiszpańskiej prezydencji w Unii Europejskiej

Poranna sesja plenarna (wtorek, 6 lipca 2010) została poświęcona podsumowaniu hiszpańskiej prezydencji, która, jak podkreślano w Parlamencie, była wyzwaniem przede wszystkim z dwóch powodów. Po pierwsze, przypadała na okres na wielkich napięć dla gospodarki europejskiej, zwłaszcza w strefie Euro, po drugie była pierwszą prezydencją po przyjęciu Traktatu Lizbońskiego. Zbiegła się też w czasie z nieprzewidywalnymi, choć rzutującymi w skutki wydarzeniami: powodzie, rosnące bezrobocie, kryzys w Grecji.

Oceniając ten okres, szczególną uwagę zwrócono na:
- wzmocnienie obecności Europy na świecie, m.in. poprzez działania Unii na rzecz poszkodowanych w trzęsieniach ziemi w Haiti i Chile,
- wzmocnienie relacji sąsiedzkich (m.in. szczyt z Rosją, szczyt ze Stanami Zjednoczonymi, szczyt z Ameryką Łacińską i pierwszy szczyt z Maroko),
- krok naprzód w polityce akcesyjnej - postępy w rozmowie z Turcją i Serbią,
- postępy w sprawie polityki walki z przemocą na tle seksualnym,
- postępy w sprawie polityki finansowej oraz w sprawie wymiany danych bankowych SWIFT ze Stanami Zjednoczonymi,
- porozumienie w sprawie polityki antyterrorystycznej,
- działania na rzecz polityki wspólnotowej.

- Traktat lizboński gwarantuje równowagę instytucjonalną. Jest to dobry traktat, choć wymaga dużo dobrej woli ze strony wszystkich 27 państw członkowskich, m.in. po to, aby uznać rolę Unii Europejskiej. Traktat jest drogą w stronę jednolitej polityki zagranicznej, która stawia sobie cel współdziałanie dla zachowania bezpieczeństwa - powiedział Zapatero o Traktacie lizbońskim.

- Prezydencja hiszpańska była świetna, zaangażowanie w sprawy wspólnotowe - bardzo duże. Prezydencja hiszpańska może patrzyć z zadowoleniem na to, co osiągnęła - powiedział Manuel Barroso, podsumowując okres prezydencji hiszpańskiej.