Polska jest najważniejsza? Dla kogo?

Każdego dnia oglądam wieczorne wiadomości, jadąc samochodem wsłuchuję się
w bieżące informacje radiowe, zaglądam też na internetowe portale, a od czasu do czasu przeglądam komunikator-Facebook, będący ogólnodostępnym forum, na którym pojawia się obywatelski, ale za to swoisty „groch z kapustą”.

Wszyscy uczestnicy tego informacyjnego szumu i potrzeby wypowiadania się, mają pozostałym coś do przekazania. Ci rządzący i ci będący w opozycji do rządzących prześcigają się w możliwie sugestywnym doinformowywaniu obywateli o swoich racjach i argumentach w ich działalności. Jednocześnie wytykają przeciwnikom indolencję, kłamstwo oraz celowe manipulowanie społeczeństwem.

W obu przypadkach istotną rolę wypełniają środki masowego przekazu, które w zależności od tego, jakie są ich preferencje polityczne i bez względu na to, czy jest to telewizja, radio lub gazeta, czy też są mediami ogólnokrajowymi lub lokalnymi, to i tak optują za jedną lub za drugą stroną. Stąd też coraz częściej przeciętny zjadacz chleba - pokłócony z sąsiadem lub własną żoną, o którego wyborczy głos zabiega każda ze stron-zagląda na strony internetowe i tam próbuje zaprezentować swój punkt widzenia.

Dzielą się więc obywatele Polski na tych, którzy własnymi refleksjami sugerują innym, jak być powinno i co należy w kraju zmienić, aby wszystkim żyło się lepiej i na tych narzekających, którzy mają ochotę wyjechać z kraju nie widząc dla siebie w nim miejsca. A jeszcze inni wyrzucają z siebie tylko własne polityczne frustracje wyzywając kogo popadnie od durniów, a najlepiej wszystkich dookoła siebie, nic w zamian nie proponując.

Są też i tacy, którzy nie interesują się sprawami państwa, stąd przy sprawach i problemach społecznych oraz politycznych coraz częściej pojawiają się infantylne wpisy i komentarze, wskazujące najczęściej na nieznajomość zasad demokratycznego systemu państwa lub też na obojętność i zniechęcenie bycia aktywnym obywatelem kraju… bez względu na to, kto i jak nimi rządzi.

Wyraźny natłok informacji, a w ślad za tym różnych kontrowersji politycznych, pojawia się szczególnie w okresach wyborczych i podyktowany jest próbą wywarcia nacisku (a nawet presji) na obywateli w celu uzyskania wyborczego efektu, którym jest określona ilość miejsc w ławach obu izb parlamentu.

Przyglądając się również socjologicznym badaniom zachowań obywateli w Polsce, a jednocześnie wnikając we wszystkie dostępne informacje, dochodzę do wniosku (podobnie myśli wielu rodaków), że ten narodowy tort podziału mandatów dla formacji politycznych w Sejmie RP (skojarzenie wynikające z graficznego sondażu opartego na okręgu), przestaje interesować coraz większą ilość wyborców. Przekonanie o bezsilności, iż siedzący przy urodzinowym torcie dokonali jego podziału na długo przed uroczystością i teraz bacznie pilnują, aby przy stole nie pojawił się intruz lub gość nieproszony-jest zbyt silne, aby możliwe było dokonanie jakichkolwiek zmian.

Ten polityczny tort–podobnie jak i kasa państwa, czyli nasza wspólna-został zawłaszczony na lata przez dwie partie (PO i PiS) walczące ze sobą o pełną dominację na politycznej scenie, czyli o samodzielne rządzenie nami oraz, dla potwierdzenia istniejącej demokracji i złudnych możliwości wyborczych, przez dwie mniejsze przystawki partyjne (SLD i PSL).

Wszystko to oznacza, że nie dla wszystkich Polska jest najważniejsza, choć ci dominujący przekonują wyborców na kosztownych bilbordach i w telewizyjnych spotach, że ten kraj kochają. To oznacza również, iż tylko oni mają patent na mądrość, że nie liczą się z nikim, nawet wtedy gdyby ci inni mieli-ważne z punktu widzenia obywateli-pomysły na program uwzględniający potrzeby i oczekiwania Polaków. Ci inni dla PO, PiS, SLD i PSL… nie istnieją. Ci inni, to są właśnie ci intruzi, którym tylko pozornie umożliwia się demokratyczną równość.

Czego więc należy dokonać, aby… Polska była Najważniejsza? Pomimo wszystko wyrazić to kartą wyborczą-9 października 2011r.