Post scriptum w sprawie agresji

Zjawisko agresji nie jedno ma imię. Terminem tym zwykło się określać przemoc fizyczną skierowaną wobec innej osoby. Stosunkowo łatwo ją stwierdzić wzrokiem lub słuchem.

Rzadziej postrzegamy inną jej postać - przemoc psychiczną. Tę zmysłami trudno rozpoznać. Zwykle dzieje się za zamkniętymi drzwiami i na ogół stanowi rodzinną tajemnicę lub osobiste tabu. Osoba dotknięta nią, obawia się ujawnić swoje udręki. Bowiem zawsze istnieje ryzyko niezrozumienia z równoczesnym podejrzeniem o imaginację, czy próbę oczernienia porządnego człowieka, jakim widzą sprawcę postronni ludzie. Niekiedy towarzyszy temu poczucie wstydu.

Takie dramaty mają miejsce w szkołach, miejscach pracy, rodzinach. Zachodzą w rozmaitych relacjach, uczeń - nauczyciel, pracownik - pracodawca, żona - mąż, itp. Ze względów oczywistych skupię się na ostatniej.

Geneza męskiej dominacji

Jak dowiedziono, zdecydowanie większą skłonność do agresywnych zachowań przejawiają mężczyźni.

Nie wynika to z samych uwarunkowań biochemicznych ich organizmów. Ogromne znaczenie odgrywa tu psychika zdeterminowana rolą jaką mężczyzna pełnił w grupie. Od chwili pojawienia się człowieka na ziemi to mężczyzna polował, wojował, ujarzmiał dzikie zwierzęta aby mu służyły.

Pierwiastek dominacji mężczyzny obecny jest w naszej kulturze, religii i ... mentalności od zawsze. Nie stanowi to problemu, jeśli mężczyzna postępuje zgodnie z ogólnie przyjętymi normami społecznymi. Problem pojawia się wówczas, kiedy swoim zachowaniem krzywdzi inne osoby - żonę lub partnerkę - ubliżając, poniżając, grożąc, czy szantażując. Należy tu zaznaczyć, że "przemoc mężów wobec żon nie zależy od stopnia wykształcenia, klasy społecznej i pochodzenia etnicznego mężczyzny".* Ale trzeba dodać, że wychowanie w patologicznych rodzinach, alkohol, narkotyki, wyraźnie jej sprzyjają.

Znamiona przemocy psychicznej

Grupa specjalistów pokusiła się o zdefiniowanie zachowań mających znamiona przemocy psychicznej.
Ich ustalenia wskazują na duże prawdopodobieństwo, że wiele kobiet żyjących w związkach doświadcza przemocy nie zdając sobie sprawy, że są jej ofiarami. Nawet jedna, z podanych tu przykładowo sytuacji kwalifikuje je w tej grupie.

Jeśli mężczyzna :
- traktuje kobietę w sposób który ją rani,
- nie pozwala jej widywać się z rodziną i przyjaciółmi,
- ośmiesza i obraża ludzi których ona ceni,
- stale krytykuje ją za poglądy, uczucia, wykształcenie,
- zabiera jej pieniądze, wydziela je lub ich odmawia,
- obrzuca ją wyzwiskami i obelgami,
- w końcu mówi, że do takiego zachowania go sprowokowała /twoja wina/,**
---> to żyje ona w toksycznym związku.

Kobiety te nie są szczęśliwe. Wiele z nich ze względów religijnych znosi to w pokorze, inne załamują się dokonując niekiedy aktów autoagresji, problemy odbijają się na zdrowiu. Te najsilniejsze starają się zachować równowagę uciekając w działalność, z której czerpią satysfakcję.

Niestety, zaborczy mężowie nie akceptują ich zaangażowania w sprawy nie dotyczące domu, narażając je na kolejne stresy. Istnieje teoria, że "mężczyźni potrzebują władzy nad kobietą, ponieważ czerpią z tego korzyści i przywileje".* Inni są zdania, że w podświadomości mężczyzny tkwią jakieś atawistyczne dążenia do dominacji.

Nie zagłębiając się w naukowe dywagacje należy stwierdzić, że przejawiając ją w tak agresywny sposób
uwalniają swoje napięcia, rozładowują frustracje, ale powinni sobie też zdawać sprawę, że równocześnie głęboko krzywdzą partnerkę.

* http://www.pismo.niebieskalinia.pl/index.php?id=280
**http://www.dromader.igabinet.pl/a1211885750pol-SPRAWDZ-CZY-JESTES-OFIARA-PRZEMOCY.html