Poznajmy Paryż razem z Żożo, Lulu i... swoimi dziećmi

Elisabeth Duda, francuska aktorka i pisarka stworzyła uroczą, pełną humoru książkę pt. Żożo i Lulu (Wydawnictwo „Dookoła świata”). To pełen wdzięku, znakomity przewodnik po Paryżu, tym razem dla dzieci. Pierwszy, podróżniczy przebój tej autorki - „Mój Paryż”, był przeznaczony dla dorosłych.

Rodzeństwo, ośmioletni Joseph - zdrobniale Żożo i jego dziesięcioletnia siostra Lucile czyli Lulu, to mali paryżanie, którzy tak naprawdę nie zdążyli jeszcze poznać swego miasta, nie byli nawet na wieży Eiffla, chociaż mieszkają tak blisko. Jednak okazuje się, że w niby znanym im Paryżu, można przeżyć wspaniałe, zabawne i czasami trochę... niesamowite przygody. Autorka uważa, że - „Są na świecie miejsca, gdzie sny mogą być naprawdę szalone, zwariowane, nieprawdopodobne i tajemnicze zarazem. Jednym z tych miejsc jest niewątpliwie Paryż.”

Pewnego dnia, Żożo i Lulu odwiedza tajemniczy wuj Charles, który przyjeżdża bardzo starym, rozklekotanym autem - to już budzi lekką niechęć i niemałe zdziwienie rodzeństwa. Dzieci jeszcze nie wiedzą, że przeżyją wiele fascynujących przygód, że zwykłe ulice ich miasta staną się magiczne, wuj będzie nieomal czarodziejem, a jego wizytę zapamiętają na wiele lat.

Wuj jest nietuzinkową, barwną postacią, ma wąsy, nosi zabawny kapelusz, lubi jeździć na karuzeli, zna różne ważne osoby, wszędzie jest mile witany i wpuszczany wejściami, nie dla wszystkich dostępnymi. Dzieci przekonują się do "wuja-oryginała" i zaczynają go podziwiać, a miasto nabiera niezwykłej tajemniczości i staje się coraz bardziej kolorowe. Wuj doskonale zna stolicę Francji, sypie anegdotami o sławnych ludziach Paryża. Wspaniałe historie o wielkim mieście, opowiadane przez wuja, wciągają czytelnika, ma się ochotę wędrować przez ulice, place, zakamarki, podziwiać niezwykłe widoki z góry Montmartre, spacerować po drewnianym moście Pont des Arts, odkrywać podziemia Luwru i kosztować różne paryskie słodkości.

Ten paryski przewodnik dla dzieci, jest napisany w konwencji bliskiej reportażowi i dlatego znakomicie uzupełniają go ilustracje. Rysunki autorstwa Agaty Dudek są pełne prostoty, urocze - czarno-biało-niebieskie - znakomicie ilustrują Paryż widziany oczami dzieci. Graficzne opracowanie Małgorzaty Frąckiewicz podkreśla walory książki.

Do "Żożo i Lulu" warto wracać, choć byłoby łatwiej czytać, gdyby wydawnictwo nieco inaczej pomyślało o przypisach i zamieściło je u dołu stron, a nie na końcu książki. Na okładce jest zamieszczona interesująca notka o wydawnictwie „Dookoła świata”. Otóż firma pragnie by "książki umożliwiały dzieciom poznanie ich rówieśników z innych krajów, ich życia, problemów, zwyczajów, kultury kraju, z którego pochodzą. Chcemy nieść przesłanie szacunku wobec innych istot, tradycji. Oraz najważniejszych wartości, unikać stereotypów i budować pozytywny stosunek do świata i ludzi".

Niewątpliwie, paryski przewodnik napisany przez Elisabeth Duda dla dzieci, spełnia wiele celów jakie stawia sobie Wydawnictwo.