Przestroga Ewangelii w Dniu Papieskim

W tym roku hasło VIII Dnia Papieskiego brzmi: „Jan Paweł II – wychowawca młodych”. Im więcej się mówi o dobru, tym lepiej. W końcu „inwestowanie w człowieka (…) to najlepsza inwestycja, z której korzysta nie tylko on sam, ale cała społeczność” – napisali w trzydziestą rocznicę wyboru Karola Wojtyły na papieża biskupi zebrani podczas posiedzenia Rady Stałej i Biskupów Diecezjalnych Konferencji Episkopatu Polski. Byle tylko na słowach nie poprzestać.

Słowa i zrywy przychodzą nam bowiem z łatwością. Te wypowiadane, wyryte w kamieniu, wyszywane, lukrowane… Tak tworzy się dość niepokojące zjawisko, które polega na pierwszym skojarzeniu z osobą Jana Pawła II. Oby na szczycie tej piramidy nie znalazły się w pewnym momencie takie słowa jak: kremówka, koszulka, pomnik. Moim celem nie jest tutaj złowróżbne gderanie, ale zwrócenie uwagi na zjawiska mogące kłaść się cieniem na jakości chrześcijańskich postaw.

Przypowieść o odrzuconym zaproszeniu

Jak na ironię Ewangelia XXVIII niedzieli zwykłej (czyli 12 października) przypomniała scenę, w której Chrystus opowiada o królu i odrzuconych zaproszeniach (Mt 22,1-14). Jezus wyjaśnia w krótkim opisie, że Królestwo niebieskie jest podobne do króla, który wyprawił weselną ucztę. Niestety wielu zaproszonych zlekceważyło zaproszenie. Biblia podaje, że nie przyszli, nie odpowiedzieli na konkretną propozycję budowania czegoś dobrego, sensownego. Przekładając scenę z liturgicznego czytania na chwilę obecną - nie chodzi o wielkie reformy, rewolucje w życiu własnym i cudzym. Sądzę, że znacznie trudniej nadawać sens kolejnym godzinom życia siedem dni w tygodniu.

„Kochamy Ciebie”! Ale za co?

Dzień Papieski to ciągłe przypominanie pontyfikatu i postaci Jana Pawła II. Zaproszenie do wejścia w historię, poznania źródeł, kontekstów. Jeśli mówi się o kimś: wzór – tak jak to jest w przypadku osoby zmarłego papieża – warto wiedzieć, co robił, co pisał, mówił. Zerknąć do tekstów jego encyklik, poczytać publikacje, które powstały zanim jeszcze został papieżem (m. in. „Wykłady lubelskie”, „Miłość i odpowiedzialność”, „Osoba i czyn”). Na dobry początek polecam „Rozważania o istocie człowieka” – zapis konferencji dla środowiska akademickiego Krakowa, które wygłosił ks. Karol Wojtyła w 1949 r. Jeśli znajdziemy trochę czasu, by zagłębić się w dobrą dawkę słowa, jest szansa że pamięć o Janie Pawle II nabierze kształtów konkretnego działania. Wystarczy, że ktoś po prostu przeczyta kilka zdań z jego publikacji i dzięki temu zyska trochę pokrzepienia. To już będzie odpowiedź na zaproszenie, by zmieniać coś w sobie i świecie.

Na płycie Edyty Geppert „Pytania do księżyca” jest piosenka, której fragment będzie zakończeniem tego tekstu - „Te marzenia którym skrzydeł brak, usta pełne pustych słów”… Idea Dnia Papieskiego jest wspaniała. Żeby tylko wszystkim zaangażowanym wystarczyło marzeń uskrzydlonych i słów pełnych treści.