Rozdawała ludziom dobro, kwiaty, muzykę i poezje. Znaliśmy ją doskonale, odwiedzaliśmy niekiedy w domu, posyłaliśmy mejle, relacjonowaliśmy, jako dziennikarze obywatelscy rozmaitości kulturalne z jej udziałem i bywaliśmy na nich z przyjemnością. Zdradzała nam marzenia i zamierzenia, ot, choćby o wydaniu płyty poetyckiej wspólnie z Jolą Bauszek. Posiadamy, jako cenne pamiątki, chyba wszystkie tomiki wydane przez Basię, z osobistymi dedykacjami. Jej wiersze znajdują się w opracowanych przez nas antologiach: Serce oddam kwiatom. Ogród wierszy o kwiatach i Drzewa polskie. Ogród wierszy o drzewach. Ostatni zbiorek, ma na okładce fotografię zrobioną przez Basię: topolę w objęciach jaśminowca.
Urodziła się 27 sierpnia 1947 w Katowicach. Ukończyła katowicką Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną na kierunku pedagogicznym z tytułem magistra sztuki. Uczyła w LO im. Juliusza Słowackiego w Chorzowie, w Szkole Podstawowej Nr 22 w Rudzie Śląskiej (obecnie Gimnazjum Nr 11)
oraz gry na fortepianie w Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Grzegorza Fitelberga w Chorzowie.
Miała talent i energię. Była jednocześnie animatorką kultury, muzykiem, poetką, publicystką, krytykiem literackim, autorką tekstów i muzyki piosenek dziecięcych, pieśni chóralnych, organizatorką cyklicznych imprez poetycko-muzycznych, konkursów poetyckich dla młodzieży szkół typu gimnazjalnego i liceów, audycji radiowych.
Wielokrotnie zdobywała najwyższe laury poetyckie w konkursach ogólnopolskich, w tym: I nagrodę w konkursie poetyckim ZNP (1989), I nagrodę w I Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. M. Hłaski (1992), I, II i III nagrody w konkursach poetyckich Radia Katowice, pt. "Sprostać wierszem" Była członkinią zarządów: Górnośląskiego Towarzystwa Literackiego w Katowicach i Związku Literatów Polskich - Oddziału w Krakowie.
Debiutowała jako poetka w 1989 roku wierszami drukowanymi w "Gońcu Górnośląskim". Potem publikowała w miesięcznikach "Akant" i "Haiku", współpracowała też z Miesięcznikiem Kulturalno - Społecznym "Śląsk".
Jej wiersze trafialy do mnóstwa antologii.
Pozostawiła po sobie liczne tomiki poetyckie: Dialogi z codziennością [Chorzów 1990]; Z tamtej strony [Chorzów 1991]; Zatopiona katedra [Chorzów 1993]; Oddaję ci siebie [Katowice 1994]; Dosięgnąć siebie [Katowice 1996]; Drzewo bez grzechu [Katowice 1998]; A niebo zostanie różowe [Katowice 2000]; Zapalę noc [Katowice 2002], Moja Mama nie pyta o pogodę [Katowice 2006], Zapiski na dłoni [Katowice 2009].
Ta poezja rodzi się na skrzyżowaniu kobiecej wrażliwości z codziennością. tam, gdzie zdaje się powszedniość obrodzi banałem – wkracza poetycki słuch oraz intuicja poetki, która po prostu dobrze wie „jak się robi” wiersz. Dlatego lektura tekstów Dziekańskiej nie będzie czasem straconym - napisał przed laty Marcin Hałaś [Z ulicy Sentymentalnej, [w:] Miesięcznik Społeczno-Kulturalny „Śląsk”, nr 5(139)/2007]
Również rudzcy twórcy Znow są wysokiego mniemania o dorobku poetyckim Barbary.
- Była to twórczość na wysokim poziomie – twierdzi Krystian Gałuszka – nie byle pisanina, którą wielu uważa za sztukę. Była to poezja kobieca, w dobrym wyrazie, chwytająca za serce, wzruszająca, grająca na emocjach odbiorcy mimo oszczędności słowa.
W wierszu o ulicy Sentymentalnej Basia napisała;
Na ulicy Sentymentalnej
nikt nie umiera,
tylko odchodzi,
zostawiając wizytówkę z napisem:
- Do zobaczenia.
Basia odeszła.
Ulica Sentymentalna opustoszała zupełnie.
Instahistorie z VIKI GABOR
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
