Smalec z psa? Smacznego!

Sąd uznał, że jeżeli ubój jest przeprowadzony w sposób humanitarny, nie stanowi to przestępstwa. Obrońcy praw zwierząt są głęboko tym wstrząśnięci i zapowiadają apelację od wyroku. Uważają go za kpinę ze sprawiedliwości, ale czy słusznie?

Od zarania dziejów ludzie posiadali różne upodobania kulinarne i nikogo to nie gorszyło. Mnie osobiście konsumpcja mięsa z psa, tudzież kota nie mieści się w głowie, nie jestem Alfem. Według mnie są to zwierzęta stworzone do kochania i przytulania, a nie po to by je jeść. Jednak ludzie mają różne przyzwyczajenia gastronomiczne i nie można ich za to potępiać. Francuzi gustują w żabich udkach, z kolei Żydzi i Muzułmanie nie jedzą wieprzowiny, a Hindusi wołowiny, ponieważ uznają krowę za święte zwierzę.

Należy zastanowić się więc nad tym, jakim prawem państwo wtrąca się w nawyki żywieniowe obywateli (oczywiście poza kanibalizmem). Należy się tu zastanowić nad europropagandą
"komisarzy", którzy najchętniej widzieliby nas zjadających sałatę oraz korzonki roślin, jak przystało na całkowicie nawróconych na wegetarianizm. Konsumpcja mięsa byłaby uznana wtedy za największe przestępstwo, jakie można sobie wyobrazić. Nie chodzi mi o krytykę wegetarianizmu, ale jakim prawem ktoś ma za nas decydować, co mamy jeść?

Konkludując, ja osobiście nigdy nie tknąłbym mięsa z psa, bo dla mnie jest to zwierzak domowy, brzydziłbym się zjedzeniem żaby, ale nie miałbym oporu przed koniną. Należy się zastanowić, czy damy sobie narzucić politycznie poprawny obraz świata narzucony przez jaśnie oświeconych Europejczyków.