"Tatiana – tajna broń". Dziesięciolecie Nikity Chruszczowa

Wiktor Suworow nie po raz pierwszy przybliża czytelnikom historię Związku Radzieckiego, przedstawiając nam motywy działania polityki radzieckiej, zwłaszcza tej zakulisowej. W Tatianie… po raz kolejny polemizuje z gronem klakierów, pochlebców sowieckiego reżimu, wynoszących na piedestały kolejnych przywódców radzieckich. Tym razem historyk uwagę poświęca Nikicie Siergiejewiczowi Chruszczowowi, pierwszemu sekretarzowi Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego w latach 1953 – 1964. Okres przywództwa Chruszczowa zwany przez ówczesnych Wielkim Dziesięcioleciem, rychło propagandą ideologów komunistycznych, dołączył do buńczucznych haseł spod Wielkiej Rewolucji Październikowej i Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

Historyk jest szpiegiem, który zajmuje się przeszłością – Wiktor Suworow

"Tatiana – tajna broń. Kronika wielkiego dziesięciolecia", to książka o podstępnym, bezkompromisowym dążeniu do władzy, co w dziejach carskiej Rosji bądź Związku Radzieckiego nie powinno nikogo dziwić. To historia czasów następcy Józefa Wissarionowicza Stalina, Nikity Chruszczowa, dla którego sowiecka polityka zagraniczna i wojskowa była jednoznacznie ukierunkowana na działania III wojny światowej.
By jednak zrozumieć postępowanie Chruszczowa i przesłanki kierujące nim w prowadzeniu takiej polityki, Wiktor Suworow wprowadza czytelnika w realia rządów i władzy składających się z intryg, knowań, podstępów, pokazowych procesów i wyroków śmierci. Przy tym autor sięga w czasy wcześniejsze, mające swe korzenie w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Beria, Bułganin, Breżniew, Malenkow, Moskalenko, Koniew, Żukow, no i oczywiście Chruszczow w toku działań II wojny światowej mówili jednym głosem, bo tak nakazywał Wielki Wódz, Józef Wissarionowicz Stalin. Jednakże po jej zakończeniu wśród Wierchuszki wynikł problem, czy przygotowywać Kraj Rad do III wojny światowej i rewolucji światowej, czy też zająć się problemami wewnątrzkrajowymi.

Jaki wkład w umacnianie ideologii leninowsko-stalinowskich wniósł minister Gieorgij Żukow?

Po usunięciu od władzy przez plenum Komitetu Centralnego KPZR – za sprawą Bułganina i Chruszczowa - Malenkowa i jego ludzi, nowy minister obrony ZSRR Żukow systematycznie wprowadzał w życie plany III wojny światowej. Uzyskane poparcie dla Chruszczowa (zagorzałego propagatora celów Żukowa) przez nowe biuro, jak również nowy skład rady ministrów, pozwoliło uruchomić masową produkcję zbrojeniową. Ilości przekraczające zapotrzebowanie armii. Po co? Dla przywódców było oczywistym, że w broń należało wyposażyć wszystkich walczących z kapitalizmem, bojowników, watażków afrykańskich i azjatyckich państw, którym Kreml mógł narzucić swoje ideały i politykę.
Tylko, że nic bezinteresownie. W zamian za dostęp do strategicznych terytoriów, jak również czerpanie korzyści z zasobów naturalnych uposażanych w broń przyszłych krzewicieli komunizmu.

Po nuklearnej próbie podczas manewrów Snieżok na poligonie tockim 14. września 1954 roku, utwierdzony w swej słuszności minister Żukow, zadowolony z efektów Tatiany, usilnie namawiał Chruszczowa do podjęcia kolejnej demonstracji atomowej. I nie istotne, jak pisze Suworow, iż: Żukow zapłacił za to zdrowiem i życiem dziesiątków tysięcy żołnierzy i oficerów, cywilów, ale udało mu się udowodnić, że III wojnę światową można wygrać.
Po Matce diabła, to druga pozycja cyklu opisującego jedenastoletnie rządy Nikity Chruszczowa, a trzecią, kończącą trylogię w zamiarach autora będzie Fiasko. Książki Suworowa, zwłaszcza z prezentowanego cyklu w sporej mierze odnoszą się także do naszej historii. Ale przede wszystkim ukazują bezsens cierpienia i masowych egzekucji, krwawych eksperymentów dokonywanych przez sowieckie rządy na własnym narodzie. Wszystko to dla zaspokojenia utopijnych dążeń komunistycznych.

A, jak sam siebie charakteryzuje Wiktor Suworow?
Nie jestem historykiem i nie zaliczam siebie do ich grona. Po prostu usiłuję rozwikłać niektóre niejasne momenty naszej nie tak dawnej przeszłości. I gdy udaje mi się odkryć coś, co może zainteresować czytelników, publikuję to.

Wiktor Suworow – Władimir Bogdanowicz Rezun, to znany rosyjski pisarz i historyk. Ukończył Wojskową Akademię Dyplomatyczną w Moskwie, a następnie był rezydentem GRU w Genewie. Po ucieczce do Wielkiej Brytanii został zaocznie skazany na karę śmierci. Dom Wydawniczy Rebis opublikował większość jego książek, m.in. Akwarium, GRU, cykle Lodołamacz, Cień zwycięstwa i Wielkie Dziesięciolecie, której Tatiana – tajna broń jest drugą częścią po Matce diabła. Jest także autorem powieści kryminalnych, cyklu o Nastii Strzeleckiej.

Wiktor Suworow – Tatiana – tajna broń. Kronika wielkiego dziesięciolecia
Tytuł oryginału – Itak ona zwałas Tatianoj
Przekład – Anna Pawłowska
Dom Wydawniczy Rebis – Poznań 2013