Mieli być mesjaszami rocka, mieli odwrócić negatywny trend w muzyce gitarowej. Boże chroń muzykę od takich zbawicieli. A dziennikarze NME już uznali ich wyrób za jedną z najlepszych płyt tego roku, pomimo tego, że nie skończył się styczeń.
9/10 to ocena bliska ideału, 10/10 to już masterpiece (mistrzostwo), jak to się mówi w Anglii. Tak samo jak Tribes ocenieni zostali w poprzednim roku: Wild Beast, Metronomy, Arctic Monkeys. W głowie się nie mieści, że ci sami ludzie mogli się tak strasznie pomylić. Chyba to jest ich największa wpadka na przełomie ostatnich lat.
The Tribes to nie żadni mesjasze, to żadna wielka rzecz. Więcej, w poprzednim roku ukazało się wiele lepszych płyt, niestety, znacznie niżej ocenionych.
Może i wokalista ma fajny wokal, ale to wszystko, reszta nie przedstawia większej wartości, przynajmniej godnej tak wielkich słów. Niestety, nad muzyką The Tribes roztacza się aura amerykańskiego kiczu, który przypomina mi symbol upadku rocka - zespół Nickelback.
Nie jest tak, że to wina geografii, położenia, Ameryki. Przecież to stamtąd pochodzą takie zespoły jak Black Keys czy The Nationals. Jak się chce, to można!
Pewnie i tak małolaty, zwabione szumem medialnym, będą kiwały się przy kolejnych przebojach The Tribes. Nic mnie to nie obchodzi - niech robią, co chcą. Dla mnie to płyta niegodna uwagi. Bez znaczenia! Będzie masa lepszych w tym roku. Zapewniam! Już jest The Maccabees!
6/10 - tak bym ocenił ten album - pod warunkiem, że miałbym bardzo dobry humor.
PS. Płyta jest słaba, ale ten utwór jest warty polecenia. Jeden z nielicznych plusów tego wydawnictwa.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
