W łódzkiej palmiarni zakwitło... dziwidło riviera

Dziwidło riviera (Amorphophallus rivieri Durieu) to bylina z rodziny obrazkowatych (Araceae). W naturze roślina ta występuje w Indonezji i na Filipinach, a szeroko uprawiana jest w Japonii. Na grubej łodydze wyrasta duży kolbowaty kwiatostan. Jego intensywnie fioletowo-czerwona część zwabia owady. Woń padliny wydzielana przez drobne zielono-białe kwiaty również przyciąga chrabąszcze i muchy, które je zapylają.

Po przekwitnięciu z bulwy wyrasta tylko jeden, bardzo okazały liść. Dziwidło kwitnie tylko raz w roku. Okres pełnego rozkwitu trwa około siedem dni. Nazwę "dziwidło" roślina otrzymała na przełomie XIX i XX w., gdyż zadziwiła ówczesnych botaników swoją budową. Masa jego podziemnych bulw dochodzi do 25 kg. Nad podłożem ukazuje się albo olbrzymi, parasolowaty, podwójnie pierzasty liść na wysokim do 1,5 m ogonku liściowym, albo duży, czerwono-purpurowy kwiatostan. Może też pojawić się po zapyleniu gruby, maczugowaty pęd z owocami, albo też cała roślina znajduje się w spoczynku i na powierzchni nic nie widać, a w podłożu pozostaje bulwiaste kłącze.

Kwiatostan wyrasta z zasuszonej części podziemnej pod koniec zimy. Aby roślina zakwitła, kłącze musi być sporych rozmiarów. W całej roślinie występuje sok mleczny. Owocami są granatowe, połyskujące jagody. Bulwy po przeróbce dostarczają pożywienia bogatego w skrobię. Z otrzymanej tą drogą mąki wyrabia się specyficzny rodzaj klusek i ciastek. Roślina ta uprawiana jest też w szklarniach jako ozdobna. Jej zapach jest tak silny, że zwiedzający często decydują się zatykać nosy i omijać doniczkę z daleka.

Źródło: szczegółowy opis rośliny