Wirus Zachodniego Nilu roznosi się w Serbii. Są kolejne ofiary

Wirus Zachodniego Nilu, określany przez medyków jako Gorączka Zachodniego Nilu, to choroba wirusowa z grupy gorączek krwotocznych, która występuje na kilku kontynentach. Wirus znany od 1937 roku, najpierw w Ugandzie, potem szerzej w postaci choroby u ludzi w Afryce, Azji i krajach Bliskiego Wschodu, a teraz także w Ameryce i Europie.

Ostatnio, według źródeł medycznych i mediów, dwie kolejne osoby zmarły w Serbii z powodu wirusa tej choroby. A wcześniej jedna. Natomiast liczba osób zarażonych w Serbii wzrosła z 20 do 35 – podaje serwis zachodniego.

Według informacji lokalnych władz sanitarnych, większość osób zarażonych nigdy nie podróżowała do krajów, gdzie wystąpiły przypadki zachorowań na wirusa Zachodniego Nilu. Przedstawicielka serbskiego Instytutu Zdrowia Publicznego zaapelowała do obywateli kraju, aby chronili się przed komarami, które roznoszą Wirusa Zachodniego Nilu, m.in. przez zaopatrzenie okien swoich domów w moskitiery.

Władze zaś poinformowały, że w przyszłym tygodniu podejmą walkę z komarami; samoloty będą opylać pestycydami miejsca występowania komarów. Minister zdrowia zapewniła obywateli, że nie ma niebezpieczeństwa epidemii.

Głównymi objawami wystąpienia choroby Wirusa Zachodniego Nilu są bóle głowy i mięśni, wysoka temperatura ciała i nudności. Zakażenie wirusem może prowadzić do zapalenia mózgu lub zapalenia opon mózgowych, a to z kolei prowadzi do paraliżu, śpiączki, a w końcu do śmierci. Wirus Zachodniego Nilu pojawił się w postaci choroby dwa lata temu w Turcji, Grecji, Rumunii i Rosji, gdzie nastąpiło w sumie kilkanaście przypadków ofiar śmiertelnych.

Wirus Zachodniego Nilu - wyizolowany po raz pierwszy przez naukowców w 1937 roku, w północno-zachodniej Ugandzie - wywoływał już, jak wspomniano - infekcje bezobjawowe i gorączkowe u ludzi w Afryce, Azji i krajach Bliskiego Wschodu. W połowie lat 90. XX wieku nasilił swoje działania głównie w Europie. Przede wszystkim powodował zwiększenie częstości i ciężkości zachorowań. Wtedy i krótko potem wystąpiły epidemie tej choroby w Rumunii (1996), Rosji (1999) i Izraelu (2000).

Przez dłuższy czas nie były znane żadne przypadki wykrycia Wirus Zachodniego Nilu na półkuli zachodniej. Dopiero – jak podają media - w roku 1999 wirus rozprzestrzenił się w Ameryce Północnej. Przez kolejne 3 lata w USA zanotowano w sumie niespełna 150 zachorowań. Wyraźny skok zachorowań nastąpił w 2002 roku, kiedy odnotowano aż 4156 chorych, a w 2003 roku - ponad 9800. W 2006 roku potwierdzono w Ameryce 4268 przypadków choroby.

Pierwotnym rezerwuarem tego wirusa są ptaki. Następnie Wirus Zachodniego Nilu przenoszony jest z jednych ptaków na inne ptaki i ssaki (w tym też na ludzi) przez komary. Wirus bywa wykrywany również u kotów, psów, koni, królików domowych oraz u wiewiórek, skunksów i nietoperzy. Stwierdzono też pojedyncze przypadki transmisji tego wirusa w trakcie transfuzji krwi i przeszczepu narządów oraz pojedyncze zakażenia laboratoryjne.

Stanisław Cybruch

Znajdź nas na Google+