Wojciech Pszoniak w monodramie "Belfer"

"Uczniowie to zwierzęta"

Wojciech Pszoniak swoje życie dzieli między Polskę i Francję. W obu tych krajach, a nawet poza nimi, odniósł sukces, zarówno w paryskim teatrze, kinematografii oraz prywatnym studio aktorskim. We wrześniu 2004 roku wrócił do Polski prezentując monodram Jean-Pierre'a Dopagne’a "Belfer".

- To jest ważny temat, ważny choć momentami śmieszny tekst. O tym trzeba mówić... Przed wojną to był bardzo ważny, szanowany zawód. Od edukacji wszystko się zaczyna, a obecnie młodzież w tym trudnym przecież świecie nie ma dobrych wzorców, panuje kompletne rozbicie autorytetów - uzasadniał wybór tekstu aktor.

W każdej sekwencji monodramu wyraźnie widać, że wykreowana przez Pszoniaka postać starego, zmęczonego życiem człowieka w szarym płaszczu i brązowym kapeluszu, zachowuje się na scenie statecznie, z godnością ubogiego nauczyciela. Niepozorny wychowawca maturalnych klas, zwierza się publiczności, jak przełożeni i koledzy z pokoju nauczycielskiego, wybijali mu z głowy zaszczepione przez ojca ideały, które przyświecają synowi, ciężko pracującego na roli gospodarza. Jednak nieciekawa atmosfera w szkole i trudności wcale go nie zniechęcają. Upór i determinacja nie pozwalają mu zrezygnować z realizacji zamierzonego celu.

Usiłuje zarazić młodzież pasją oglądania teatru i czytania literatury. Staroświecki nauczyciel jest uważany przez niesfornych uczniów za nudnego przeciętniaka. Jednak pewnego dnia zaskakuje wszystkich: zamiast książki wyciąga pistolet i wyładowuje cały magazynek amunicji wprost w kierunku swoich uczniów, których nazywał zwierzętami.
Bierze w ten sposób odwet za upokorzenia i niezrozumienie jego osobistego wkładu pracy w edukację. Uważa te istoty za pozbawione rozumu bestie, bazujące na pierwotnych instynktach. W tej niezwykle sugestywnej interpretacji aktora pojawia się mnóstwo aktualnych odniesień do rzeczwywistości, jakie miały miejsce na świecie przed powstaniem monodramu i w czasie kolejnych premier tej sztuki.

Znakomicie przekazany przez Pszoniaka tekst belgijskiego dramaturga, odzwierciedla znane z pierwszych stron gazet sytuacje. Nawiązuje do wydarzenia z amerykańskiego miasteczka Columbine, gdzie sami uczniowie dokonali w szkole masakry, czy zachowania uczniów w toruńskiej szkole. Tytułowy Belfer z monodramu Jean-Pierre’a Dopagne'a musi codzienne toczyć beznadziejny spór z młodzieżą, namawiając ich do pracy nad sobą.

Posłuchajmy jeszcze raz interpretatora tekstu monodramu:
"W sztuce Jeana-Pierre’a Dopagne'a dostrzegłem tragedię człowieka, który chciał ofiarować swoim uczniom coś, co uważa za najpiękniejsze, a czego oni nie potrafią przyjąć. Zobaczyłem człowieka wrażliwego, postawionego wobec wszechogarniającego nas chamstwa, człowieka, który próbuje wytrzymać ten napór, ale mu się nie udaje. Człowieka, który cierpi. Ta sztuka niesie jeszcze szereg innych znaczeń, jest potrzebna, a ja lubię robić rzeczy potrzebne".

Wyreżyserowany przez Michała Kwiecińskiego tekst w Białołęckim Ośrodku Kultury zainaugurował cykl artystycznych prezentacji mistrzów słowa polskiego.
Anonsująca i podsumowująca występ Wojciecha Pszoniaka w BOK Pani Dyrektor Anna Barańska–Wróblewska wręczyła mu pamiątkowy dyplom i jako upominek, książkę o Paryżu z oryginalną dedykacją.

Po skończonym spektaklu publiczność miała okazję zadawać aktorowi pytania i otrzymać od niego autografy.

Do Wiadomości24 możesz dodać własny tekst, wideo lub zdjęcia. Tylko tu przeczyta Cię milion.