Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o wiewiórkach

Artur Hampel
Artur Hampel
Wiewiórka pospolita (Sciurus vulgaris) w parku miejskim w Düsseldorfie. / Wikipedia CC
Wiewiórka pospolita (Sciurus vulgaris) w parku miejskim w Düsseldorfie. / Wikipedia CC Ray eye
Wszyscy znają tego sympatycznego rudzielca, ale czy znają go dobrze?

Wiewiórka pospolita Sciurus vulgaris, zwana także wiewiórką rudą jest gryzoniem. Zacznę jednak od tego, z czym wielu ma spore problemy. Otóż wiewiórka bardzo rzadko zamieszkuje dziuple. Jej „dom” stanowią opuszczone gniazda ptaków, które przystosowuje do swoich potrzeb lub buduje sama od podstaw.

Zobacz galerię zdjęć wiewiórki

Gniazdo takie zbudowane jest najczęściej w rozwidleniu gałęzi. Jako budulec służą gałązki, trawa oraz mech. Gniazdo posiada jeden otwór wejściowy.

Jeżeli chodzi o dziuple, to wiewiórki znoszą tam jesienią spore ilości zapasów. Jako główny składnik pożywienia stanowią nasiona różnych roślin i ich pędy, owoce grzyby. Tak przez wszystkich uwielbiana „Baśka” niestety bywa też „niegrzeczna”, wyjadając ptasie jaja, a niekiedy nawet pisklęta.

Często jesienią można spotkać wiewiórkę, która z niezwykłą pracowitością zakopuje nasiona. Dotyczy to takich roślin jak orzech laskowy, orzech włoski czy orzeszki buka. Zgromadzone na zimę zapasy, są najczęściej większe niż potrzeby danej wiewiórki. Stąd też gryzonie te przyczyniają się do naturalnego rozwoju niektórych roślin. Przy wytrwałej obserwacji można dostrzec również pewną rywalizację pomiędzy wiewiórkami a dzięciołami, czy sójkami. Zwłaszcza te ostatnie podglądają wiewiórkę, gdzie zakopuje orzechy, a pod jej nieobecność wygrzebują je ze schowka, odlatują na pobliskie gałęzie i ze smakiem zjadają zdobycz.

W ciągu roku wiewiórka wyprowadza od dwu do trzech miotów i przyznać trzeba, że młode, bawiące się na okolicznych drzewach, stwarzają widok niezwykle zabawny i uroczy dla oka.

Z jednego miotu na świat przychodzi od 2 do 7 młodych. Trudno powiedzieć od czego zależy taka różnica w liczebności miotu. Najczęściej w świecie zwierząt jest to powodowane dostępnością przyszłej bazy pokarmowej. Skąd zwierzęta mają taką wiedzę? Trudno powiedzieć.

Największym zagrożeniem dla wiewiórek są nie tylko znane powszechnie kuny, ale również wirus Squirrel poxvirus, który rozpowszechnia się w zachodniej Europie wraz z ekspansją wiewiórki szarej, sprowadzonej z Ameryki Północnej. Na wiewiórki potrafią również zapolować większe ptaki drapieżne.

Wiewiórki mogą być również nosicielami wścieklizny, dlatego obserwując wiewiórki w parku i w lesie zwróćmy uwagę na ich zachowanie, czy nie są za bardzo ospałe i agresywna na przemian. Jeżeli nie będą wykazywały wobec obserwatora lęku, można podejrzewać, iż zapadły na tę chorobę. Powinniśmy niezwłocznie powiadomić o tym fakcie odpowiednie służby miejskie bądź leśne.

Wiewiórki żyją około pięć lat i znajdują się w Polsce pod ochroną prawną.

Polub na facebooku stronę Przyroda z Bliska i nie przegap artykułów autora

od 12 lat
Wideo

Dobre i złe sąsiedztwo grochu

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na naszemiasto.pl Nasze Miasto