Zanim powstał internet były mury. Kliknij lub pojedź

Zdjęcia udostępnione przez Europejskie Centrum Solidarności dotyczą wydarzeń sprzed 35 lat – strajków w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, które zakończyły się podpisaniem Porozumień Sierpniowych. Oprócz fotografii przedstawiających robotników, tłum zgromadzony przed bramą nr 2, czy dokumenty (od ulotek po biuletyny), interesującym motywem są mury otaczające Stocznię. „Wyrwij murom zęby krat” - śpiewał bard Solidarności Jacek Kaczmarski. Ale w tym przypadku mury nie są akurat czarnym charakterem. Były miejscami spotkań, a przede wszystkim punktami informacji. Wobec milczenia mediów na temat strajków to one oprócz ulotek były jednym ze środków przekazu. Na nich wypisywano hasła, których odbiorcami byli pasażerowie pociągów i tramwajów. Tory ciągnęły się wzdłuż murów

Zdjęcia można obejrzeć po wejściu na stronę: Europejskiego Centrum Solidarności

Jest to już druga wirtualna wystawa zorganizowana przez ECS. Pierwsza dotyczyła wydarzeń związanych z wyborami 4 czerwca 1989 roku i jest wciąż dostępna dla zainteresowanych: http://www.ecs.gda.pl/4-czerwca

3 tysiące metrów kwadratowych historii
Zbiory udostępnione w internecie to zaledwie kropla w oceanie materiałów archiwalnych, którymi dysponuje ECS. Ich liczba nieustannie rośnie. Większość można oglądać w ramach wystawy stałej, którą ulokowano, na dwóch piętrach nowego budynku Europejskiego Centrum Solidarności. Trzy sale na pierwszym piętrze poświęcono kolejno narodzinom Solidarności, realiom życia w kraju demokracji ludowej oraz nadziei, jaką zrodził okres między 1980 r. a stanem wojennym. Ekspozycja w pomieszczeniach na piętrze drugim przybliża grozę stanu wojennego, drogę do demokracji i wreszcie przeobrażenia w całym bloku wschodnim. Łącznie około 3 tys. m2, na których historia przybliżona zostaje zarówno w tradycyjny sposób: dokumenty, zdjęcia, jak i za pomocą multimediów.

Ale to nie wszystko. W budynku znajduje się m.in. mediateka, Wydział Zabaw – powierzchnia przeznaczona dla najmłodszych, biblioteka, sala wielofunkcyjna, archiwum oraz restauracja. Oprócz przestrzeni stricte dla zwiedzających, obiekt posiada nowoczesne pomieszczenia, pozwalające realizować założone cele edukacyjne.

Brutalna architektura
Warto wybrać się osobiście do Gdańska, by obejrzeć Europejskie Centrum Solidarności, jeszcze z co najmniej jednego powodu. By podziwiać architekturę obiektu, który mieści tę instytucję. To z pewnością jedna z najciekawszych realizacji w ostatnich latach. Budynek został oficjalnie otwarty dla 30 sierpnia 2014 roku, po trzech latach budowy. Zlokalizowany jest na terenie Stoczni Gdańskiej, w sąsiedztwie pomnika Poległych Stoczniowców oraz historycznej Bramy nr 2.

Z zewnątrz uderza na początek rdzawy kolor. To efekt zastosowanego na elewacji materiału, jakim jest corten. Jeśli uwzględnić kontekst historyczny i topograficzny, to budynek przywodzi na myśl kadłuby stoczniowe. Ale jest to z pewnością tylko jedna z interpretacji. Bryła jest dość abstrakcyjna i o taki efekt w sumie chodziło architektom z biura Fort, odpowiedzialnego za projekt. Założeniem obiektu miała być ponadto otwartość, którą znamionują przeszklenia, zwłaszcza po stronie, gdzie znajduje się główne wejście. Dzięki temu, przechodząc, można obserwować, co dzieje się wewnątrz budynku. Niemniej ciekawe jest wnętrze, a przede wszystkim ogród zimowy, który stanowi część centralną. Duża, otwarta przestrzeń umożliwia realizację różnych funkcji. Ale co jednak uderza najbardziej, to zieleń – roślinność – która zderzona została z miedzianym kolorem cortenu. Efekt jest naprawdę mocny i niecodzienny.

Godziny otwarcia:
maj – wrzesień 10.00-20.00
październik-kwiecień 10.00-18.00
(7 dni w tygodniu)

UWAGA: występują czasowe ograniczenia w dostępności do budynku, na przykład 4 września będzie on otwarty do godziny 18. Dlatego przed wizytą warto się upewnić.

Warto przeczytać:
Miejsce docelowe: koniec świata. "Kieruj się na..."
Rocznica porozumień sierpniowych. Dobra okazja, by przeczytać książkę "Inna Rzeczpospolita jest możliwa"
Hotel bez cenzury. Gdzie można wyspać się jak Wałęsa?