Jacek Jaszczur Włodarczyk

zRESETujmy i wySTARTujmy IM życie... na nowo - z Krakowa

Materiał o sytuacji, którą spotkała rodzinę po śmierci synka i brata. Sytuacji trudnej i bardzo skomplikowanej.. w której została postawiona rodzina po 11 letniej walce o zdrowie i życie Ludwika - chłopca chorego na Syndrom Huntera. Ludwik z Krakowa..chłopiec chory na ultra rzadką genetyczną chorobę - Syndrom Huntera zmarł w czerwcu 2017 roku.
Jego mama Lidia po ponad 15 latach opieki nad dziećmi i w tym po 11 latach ciągłej walki zostaje bez środków do życia. Po ciężkiej pracy na kilku etatach w domu i poza nim okazało się że należy się jej od państwa polskiego zasiłek dla bezrobotnych..
Oczywiście dopiero przy rejestracji w Urzędzie Pracy.
Na dodatek musi udokumentować swoje każde zatrudnienie do ustalenia wysokości zasiłku. Jest to trudne bo liczą się tylko umowy o pracę na pełny etat - Lidia jest artystką i często miała zlecenia zawarte przez umowy cywilnoprawne poza tym przez 15 lat zrezygnowała z pracy zawodowej jako marszand sztuki dla dobra dzieci. Dodatek razem z zasiłkiem dla synka oraz programem 500+ ledwie pozwalał na wiązania końca z końcem. Obecnie dochody spadły do jałmużny...

Dodatkowo kobieta, która poświęciła swoją pracę zawodową i zdrowie aby odciążyć budżet państwa (kwoty wydatkowane z budżetu na opiekę w DPS są wielokrotnie wyższe) obecnie musi udokumentować swoją wcześniejszą pracę zawodową. Oczywiście tylko na umowę o pracę i w wymiarze całego etatu. Powoduje to konieczność rozdrapywania ran podczas świeżej żałoby. Lidia nie jest w stanie funkcjonować a zdaniem urzędników powinna być gotowa do podjęcia pracy.. po ponad 11 letniej pracy całodobowej... w ciężkich warunkach... Okazuje się, że matka nie ma żadnej opieki.. poza półrocznym zasiłkiem dla bezrobotnych oraz ubezpieczeniem zdrowotnym. Jak już wspomniałem tylko pod warunkiem pomyślnego przejścia rejestracji w Urzędzie Pracy. Rząd zupełnie zapomina, że taka osoba..może posiadać jeszcze dzieci.. w przypadku braku ubezpieczenia opiekę państwa polskiego traci również córka Lidii.
Konieczność bojowania się i przepychania z urzędami, irracjonalnymi przepisami i przekładającym się na poczucie bezpieczeństwa stosunkiem ustawodawcy do opiekunów osób chorych, którzy zajmują się pacjentami w domu. De facto zwalniając resort zdrowia i budżet państwa od konieczności łożenia ogromnych kwot placówki opiekuńcze.
Niestety Lidia trwającego wiele lat wycieńczające zajęcia, które wykonywała z uśmiechem i nadzieją, z miłością i otwartością na świat. Została bez środków do życia. Wokół przyjaciół, których przetrzebiła i zrelatywizowała sytuacja... tych prawdziwych została mała garstka...
Gdy pomoc i wsparcie okazała się nie efektowna i pokazowa ale czystą potrzebą serca. Gdy "Mama Lidzia" próbuje nie utonąć w długach... widać kto naprawdę wspiera sercem.
Dla swoich dzieci zrobi wszystko poza sprzedażą serca i godności , z której jest teraz odzierana przez państwo. Fakt ten boli jeszcze bardziej, przy każdorazowej konieczności tłumaczenia znudzonemu urzędnikowi , któremu wydaje się , że nigdy nie usiądzie po drugiej stronie biurka, przez co często Lidia nie znajduje zrozumienia i empatii tylko zimny i bezmyślny styl dodatkowo pozbawiony logiki i profesjonalizmu.
Przecież przez ostatnie kilkanaście lat pracowała na kilku etatach jako pielęgniarka, dietetyk, sprzątaczka (konieczność sterylności), salowa, Pr-owiec, marketingowiec, dziennikarz, researcher, analityk, gospodyni domowa, Matka, córka... W każdy etat wgryzła się na 100 procent.
Jak to jest możliwe by ustawa nie przewidziała konieczności opieki nad rodziną pacjenta? Przepisy nawet nie zaliczają opieki jako pracy. Co ma zrobić matka po 15 latach opieki... niemalże całodobowej jest w złym stanie fizycznym i psychicznym. Ustawodawca każe przystąpić do pracy bez niezbędnej rekonwalescencji.
Sanatoria, psychoterapię, wsparcie rentowe, leczenie..tak ale nie w Polsce.
Dramatyczna sytuacja kochającej mamy nie interesuje rządzących. Państwo, które matce będącej w żałobie po dziecku. Przeżywającej największą tragedię, wycieńczonej, bez sił witalnych, bez woli... a mającą córkę nie jest państwem opiekuńczym. Restrykcje i obowiązki opiekuna są niewspółmiernie iluzoryczne i małe do ich praw... Jest to wielki wstyd dla Rządu, Premiera, Prezydenta, Sejmu i Senatu... ponieważ nikt przez tyle lat nie pochylił się nad sytuacją opiekunów, ich życiem i losu po śmierci osoby, którą się zajmowali oddając swoje życie i poświęcając zdrowie. Jeszcze w maju obowiązywały przepisy nie dają nawet prawa do zasiłku dla bezrobotnych... Choć pół roku to stanowczo za mało na rekonwalescencję. Liczę że obecne rządy podejdą do sprawy Lidii Kiersztyn z szacunkiem i rozwiążą Jej sytuację pozytywnie.
Finansowe problemy rodziny podczas choroby Ludwiczka odbiły się na zaległościach czynszowych.
Jakby było mało zmartwień Lidii i córce trzy osobowy zarząd wspólnoty lokatorskiej po 3 tygodniach od śmierci synka odłączył ciepłą wodę. Konieczność mycia się, zmywania i funkcjonowania z chorym na MZS (Młodzieńcze zapalenie stawów) dzieckiem jest prawie. niemożliwe. Skazywanie matki,której po walce i agonii zmarł syn... (BOHATER... Luduś...) na taką niełaskę jest pozbawione honoru i serca.
Przyjaciele i dobrzy ludzie założyli "zrzutkę" i zbierają fundusze na ratunek do ocalenia resztek godności... By zapewnić nowy rozbieg w życiu... Pozbyć się więzów choroby, która odcisnęła na rodzinie swoje piętno i trzyma swoimi mackami...tym razem życzliwi pomagają zresetować zło by restart do życia mógł się stać faktem.
LINK DO ZRZUTKI:
https://zrzutka.pl/9srchc

UWAGA PILNE ! Recital Krzysztofa Antkowiaka ! KLUB MUZYCZNY NEW YORK (Niedziela,19 marca godzina 18)

UWAGA PILNE ! Recital Krzysztofa Antkowiaka ! KLUB MUZYCZNY NEW YORK (Niedziela,19 marca godzina 18) Krzysztof Antkowiak, artysta kompletny… przeżył swoje wzloty i upadki... Mimo powrotu do wiary i szczere jej wyznanie nie zmienił nurtu jak robiło to wielu przed nim ze szkodą dla sztuki. Krzysztofowi jego doświadczenia pomogły i teraz możemy czerpać garściami mądrość, dystans i co najważniejsze dla sztuki… Oddech, wolność, emocje, empatię miłość… i nutę szaleństwa. Antkowiak od czasu Opolskiego debiutu i złotego okresu ocalił to co najważniejsze – niezależność. Współpracował z czołówka artystów polskiej sceny muzycznej. Śpiewał w zespole Drum Machina występował z Irlandzkim zespołem Gaelforcedance. Dwa lata temu zyskał poklask tworząc razem z Marcinem Domuratem projekt Simplefields i niezapomniany występ na Światowych Dniach Młodzieży razem z Katarzyną Cerekwicką... Wszystko jest gwarancją otrzymania dużej dawki refleksji i improwizacyjnego "szaleństwa". Polecam w niedzielny wieczór spędzić przy Piotrkowskiej w Klubie Muzycznym NEW YORK !!! Nie będziecie żałowali - uzupełnicie pokłady wrażliwości i kreatywności a przy okazji doznacie dużej dawki rozrywki na najwyższym poziomie w fantastycznym miejscu. Zapraszam ! Jacek Daniel Włodarczyk Repertuar planowany na dzisiejszym recitalu to między In.: „ Matylda” T. Waits, "Fields of gold „ Sting, „Downtown train “ –T. Waits, „Lulaby Waltz”- Simplefields, „Cały z kochania” – tekst -G. Ciechowski, „Forever never comes” – Simpelfields, „ Deszczowe psy” – T. Waits, „ Modlitwa „ – B. Okudżawa http://www.newyork.net.pl/wydarzenia.php#read

Recital Krzysztofa Antkowiaka-Klub Muzyczny New York - 19 marca

Zapraszam do Łodzi, 19 marca 2017 roku-Klub Muzyczny New York.. który jest chyba najwłaściwszym miejscem na spotkanie z tak ciekawym i kreatywnym artystą Krzysztofem Antkowiakiem Wierzący marzyciel twardo stąpający po ziemi twórca. Prawdziwy, ceniący wolność, kreatywny artysta obdarowujący odbiorców emocjami i uczuciami, które potrafi klarownie przekazać „wprost od serca do serca”.


Zdecydowanie niezależny, klimatyczny artysta, który wszystko co posiada osiągnął w walce...o siebie.

...początek

wiara...

kontekst i odczucia...

"niezłomność i wiara"

subiektywnie ważne zakończenie... od autora

Finał New York Festiwal 2016-2017, powinieneś tam być !

Dzisiaj w Łodzi! Zaproszenie na jedno z najważniejszych wydarzeń muzycznych. Finał New York Festiwal 2016-2017– Ogólnopolskiego Festiwalu dla zespołów muzycznych nie posiadających oficjalnie wydanej płyty i nie związanych z żadną wytwórnią Mam zaszczyt zaprosić na jedno z najważniejszych wydarzeń na łódzkiej i ogólnopolskiej scenie muzycznej. Dziś 22 lutego 2017 roku o godzinie 20:00 w Klubie muzycznym NEW YORK w Łodzi odbędzie się Finał New York Festiwal 2016-2017 – Ogólnopolskiego Festiwalu dla zespołów muzycznych nie posiadających oficjalnie wydanej płyty i nie związanych z żadną wytwórnią.

Z nadesłanych zgłoszeń do organizatorów od września 2016 roku najlepsze zespoły prezentowały się na scenie Klubu NEW YORK w Łodzi w trzech kategoriach Rock, Blues, Jazz. Przed nami występy najlepszych, które będą oceniane przez profesjonalne.
Jury Festiwalu: Agnieszka Jaworska (menadżer zespołu Perfect), Jakub Koźba (Power of Trinity), Dominik Witczak (Coma), Tomasz Barszcz (pomysłodawca i twórca Summer Dying Loud), Marcin Tercjak (Radio Łódź), Kinga Dawid ( Fotografia artystyczna „Portrety”), Paweł Pawłowski (Helicam X8), Piotr Chłopaś (Guitar Center), Katarzyna Kowalczyk (Klub NEW YORK, New York Festiwal)

New York posiada styl, który jest obecny tylko w najlepszych klubach muzycznych. Polecam gorąco nie pożałujecie wizyty i zakochacie się w tym miejscu. Miałem przyjemność być uczestnikiem wielu przeglądów, festiwali - jednak ten z racji na miejsce i ekipy Klubu New York jest dla mnie wyjątkowo ważny.
W Klubie mieszczącym się przy ulicy Piotrkowskiej odnajdziemy atmosferę, klimat, rozrywkę ale też nieco pozytywnej psychodelii z dawką humoru i inteligencji w przekazie. Goście Klubu z moich subiektywnych obserwacji i zebranych opinii mogą liczyć na jakość i świeżość… Proszę sprawdźcie moją opinię i odwiedźcie dziś KLUB NEW YORK sami !


http://www.newyork.net.pl/wydarzenia.php?art=585&

"Leć w Duet": Wulkan emocji i talentu na scenie Łódzkiej Operetki

Nietypowa recenzja... nietuzinkowego wydarzenia w łódzkiej operetce: występu sióstr Kamili i Emilii Klimczak. Uczta dla zmysłów, czyli wulkan emocji i talentu na scenie Łódzkiej Operetki.


Recenzja ma zwykle spełniać wymogi krytyki, krytyki konstruktywnej.. oceny… Jednak po występie